نقش سند تحول بنیادین در کاهش شکاف آموزشی بین مدارس شهری و روستایی

سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک سند کلیدی در جهت ارتقای کیفیت آموزش و بهبود نظام آموزشی کشور، اهداف بلندمدتی را برای توسعه عدالت آموزشی و کاهش نابرابری ها در بخش های مختلف آموزشی تعیین کرده است. یکی از چالش های عمده نظام آموزشی کشور، شکاف آموزشی میان مدارس شهری و روستایی است که می تواند تاثیرات منفی بر دسترسی به آموزش با کیفیت و فرصت های برابر برای همه دانش آموزان داشته باشد. این شکاف نه تنها موجب تفاوت در امکانات آموزشی، بلکه منجر به نابرابری در یادگیری، رشد مهارت ها و دسترسی به منابع آموزشی می شود. این مقاله به بررسی نقش سند تحول بنیادین در کاهش این شکاف آموزشی پرداخته و تلاش دارد تا با تحلیل اهداف و برنامه های این سند، راهکارهایی برای بهبود وضعیت آموزش در مناطق روستایی ارائه دهد. بر اساس پژوهش های انجام شده، سند تحول بنیادین با تاکید بر توسعه زیرساخت های آموزشی، بهبود کیفیت تدریس، ایجاد عدالت آموزشی و استفاده از فناوری های نوین در مدارس روستایی، می تواند گامی موثر در راستای کاهش شکاف آموزشی میان مناطق شهری و روستایی باشد. همچنین این سند به افزایش مشارکت دولت و جامعه در ارتقای کیفیت آموزشی و تامین منابع مالی برای آموزش در مناطق محروم تاکید دارد. در این راستا، پیشنهادات عملی در زمینه سیاست گذاری، تخصیص منابع و آموزش معلمان در مناطق روستایی ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

سند تحول بنیادین ، شکاف آموزشی ، مدارس شهری ، مدارس روستایی ، عدالت آموزشی ، کیفیت آموزش ، توسعه زیرساخت های آموزشی.