نقد اجتماعی در آثار گرافیکی تولیدشده توسط هوش مصنوعی

در سال های اخیر، هوش مصنوعی مولد به ویژه در عرصه هنرهای گرافیکی به ابزاری فراگیر برای خلق آثار بصری بدل شده است. این فناوری، ضمن گشودن افق های تازه در خلاقیت، بستری نو برای نقد اجتماعی فراهم کرده که پیش تر عمدتا در حوزه هنر انسانی شکل می گرفت. پژوهش های جدید نشان می دهند که آثار گرافیکی تولیدشده توسط هوش مصنوعی نه تنها بازتاب دهنده دغدغه های فرهنگی و اخلاقی اند، بلکه می توانند ساختارهای قدرت، نابرابری های اجتماعی و استثمار نیروی کار خلاق را نیز افشا یا بازتولید کنند. از یک سو، این آثار قادرند پیام های انتقادی را با سرعت و گستره ای بی سابقه منتشر کنند و مرزهای سنتی تولید هنری را بشکنند. از سوی دیگر، مسائل اخلاقی همچون مالکیت فکری، شفافیت در فرایند خلق اثر، و استفاده از داده های آموزشی بدون رضایت صاحبان اثر، بحث برانگیز شده است . همچنین، زمینه مندی اجتماعی و اطلاعات پیرامونی درباره نحوه تولید اثر، به طور مستقیم بر داوری اخلاقی و زیبایی شناختی مخاطبان تاثیر می گذارد. این مقاله با رویکردی تحلیلی، به بررسی ابعاد نقد اجتماعی در آثار گرافیکی تولیدشده توسط هوش مصنوعی می پردازد و تلاش می کند ضمن واکاوی نمونه های معاصر، نسبت آن ها را با مفاهیم قدرت، عدالت اجتماعی و اخلاق هنری تبیین کند. هدف نهایی، ارائه چارچوبی نظری است که بتواند به ارزیابی مسئولانه و آگاهانه این شکل نوین از بیان هنری یاری رساند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی مولد ، هنر گرافیکی ، نقد اجتماعی ، اخلاق هنر ، مالکیت فکری