مدل های نوین مشارکت والدین در فرایند آموزش مجازی و ترکیبی کودکان دبستانی

این پژوهش با هدف بررسی و تبیین مدل های نوین مشارکت والدین در فرآیند آموزش مجازی و ترکیبی دانش آموزان دبستانی انجام شد. پژوهش حاضر بر مبنای رویکرد کیفی و با استفاده از تحلیل محتوای عمیق داده های گردآوری شده از مصاحبه های نیمه ساخت یافته با معلمان، والدین و کارشناسان آموزشی شکل گرفت. نتایج نشان داد که مشارکت والدین در آموزش مجازی و ترکیبی نه تنها محدود به حمایت فنی و نرم افزاری نیست، بلکه شامل ابعاد عاطفی، انگیزشی، فرهنگی و حتی بازطراحی فرآیند یادگیری در خانه است. تحلیل داده ها منجر به استخراج چهار مدل اصلی مشارکت شد: مدل پشتیبانی چندلایه، مدل تسهیل گر یادگیری پروژه محور، مدل همیار اجتماعی–عاطفی و مدل ارزیابی-بازخورد پیوسته. یافته ها تاکید می کنند که برای پایدار ماندن این مشارکت، لازم است سیاست گذاران آموزشی چارچوب های بومی سازی شده و انعطاف پذیر طراحی کنند که از ویژگی های فرهنگی و اجتماعی خانواده های ایرانی الهام گیرد. این مطالعه با تاکید بر اهمیت تعاملات شفاف بین خانه و مدرسه، به ارائه پیشنهادهایی در راستای توسعه برنامه های آموزشی و پلتفرم های تعاملی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، آموزش ترکیبی ، مشارکت والدین ، دبستان ، مدل های نوین آموزشی