نگهداشت گاز و انتقال اکسیژن در بیوراکتور ایرلیفت حاوی محیط مدل فرایند گوگرد زدایی زیستی

در این تحقیق نگهداشت گاز، و انتقال اکسیژن در بیوراکتور ایرلیفت با گردش داخلی (با حجم 0.021 متر مکعب) حاوی میکروامولسیون های مختلف آب در دیزل به عنوان محیط مدل فرایندگوگرد زدایی زیستی مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین آزمایشات با آب مقطر نیز جهت مقایسه صورت گرفته است. بیشترین نگهداشت گاز، وضریب حجمی کل انتقال اکسیژن (kLa) برای محیط دیزل به دست آمده است. افزایش نسبت آب دیزل در میکروامولسیونهای آب در دیزل (W/D) باعث کاهش نگهداشت گاز و ضریب کلی حجمی انتقال اکسیژن (kLa) می گردد که این امر به افزایش ویسکوزیته میکروامولسیونهای آب در دیزل ربط داده شده است، نتایج بدست آمده برای نگهداشت محلی گاز نشان دهند یک رابطه خطی بین نگهداشت گاز در بالا بردن و ناودان برای سیستمهای دیزل و میکروامولسیونهای آب در دیزل می باشد. یک رابطه تجربی درجه دو که داده های kLa را بر حسب نگهداشت کلی گاز برای سیستمهای میکروامولسیون W/D پیش بینی می کند، بدست آمد. روابط تجربی ارائه شده جهت تعیین نگهداشت گاز و ضریب کلی حجمی انتقال اکسیژن (kLa) در بیوراکتور ایرلیفت با گردش داخلی، تاثیر ویسکوزیته و سرعت ظاهری هوادهی را بر روی نگهداشت گاز و kLa به صورت رضایتبخشی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

بیوراکتور ایرلیفت با گردش داخلی ، نگهداشت یک گاز ، نگهداشت محلی گاز ، ضریب کلی حجمی انتقال اکسیژن ، میکروامولسیون آب در دیزل ، ویسکوزیته