ارزیابی مولفه های اثرگذار فضای کالبدی اقامتگاه های بوم گردی استان گیلان بر جلب رضایتمندی گردشگران

اقامتگاه بوم گردی به عنوان یکی از مهم ترین تاسیسات گردشگری، نقش به سزایی در رونق گردشگری مقصد دارد. استان گیلان دارای پتانسیل های بالایی در عرصه بوم گردی بوده و عملکرد مطلوب اقامتگاه ها می تواند بر توسعه بوم گردی و رشد گردشگری پایدار در منطقه اثرگذار باشد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی عوامل و شاخص های اثرگذار فضای کالبدی اقامتگاه های بوم گردی بر جلب رضایتمندی گردشگران می باشد. پژوهش از نوع کاربردی بوده و از روش پیمایشی بهره می جوید. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و ۳۸۷ نفر از گردشگرانی که تجربه اسکان در اقامتگاه های بوم گردی گیلان را داشتند نمونه آماری پژوهش را تشکیل دادند. به منظور سنجش روایی و پایایی گویه های پرسشنامه از آزمون KMO و آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. همچنین از روش ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن، آزمون میانگین تی استیودنت (t)، آزمون خی دو (χ^۲) و تحلیل عاملی به روش مولفه های مبنا (PCA) برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته های حاصل از پژوهش حاکی از آن است که "ریزفضاهای خدماتی"، "ویژگی های تاریخی فرهنگی و هویتی معماری اقامتگاه"، "کیفیت فضایی" و "مصالح و جزئیات اجرایی" به ترتیب اولویت در جلب رضایت گردشگران نقش دارند که با مدنظر قراردادن این موارد در برنامه ریزی و طراحی مجموعه های بوم گردی آتی می توان شرایط اقامتگاه های بوم گردی استان را بهبود بخشید و زمینه را برای جذب گردشگر و رضایتمندی آن ها فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

اقامتگاه بوم گردی ، رضایتمندی ، گردشگری پایدار ، فضای کالبدی ، گیلان