اثر کیفیت زندگی بر رفتارهای حامی محیط زیست (مطالعه موردی: نواحی روستایی شهرستان کوار)

با آشکار شدن مشکلات محیط زیستی مختلف و افزایش نگرانی ها درزمینه تشدید مسائل محیط زیست در آینده به نقش اجتماعات انسانی در پایداری محیط زیست بیش از پیش توجه شده است. روستانشینان به عنوان بخش مهمی از اجتماعات انسانی که نظام زیست و فعالیت آنها پیوند تنگاتنگی با محیط طبیعی دارد، می توانند نقش موثری در راستای حفاظت از محیط زیست داشته باشند. با هدف گسترش مطالعات در زمینه عوامل اثرگذار بر رفتارهای حامی محیط زیست در پژوهش حاضر اثر کیفیت زندگی بر رفتارهای حامی محیط زیست در نواحی روستایی بررسی شده است. در این مطالعه کیفیت زندگی به صورت یک سازه چهاربعدی شامل «سلامت جسمانی»، «سلامت روانی»، «روابط اجتماعی» و «محیط و امکانات» و رفتارهای حامی محیط زیست به عنوان یک سازه سه وجهی شامل «رفتارهای فردی»، «اجتماعی» و «مدنی» مفهوم پردازی شد. محدوده جغرافیایی مطالعه شده نقاط روستایی شهرستان کوار واقع در استان فارس و جامعه آماری روستانشینان ۱۸ ساله و بزرگ تر است. داده های لازم پژوهش بیشتر با پرسشنامه گردآوری شده و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تک نمونه ای و تحلیل رگرسیون با بهره گیری از نرم افزار SPSS انجام گرفته است. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه کیفیت زندگی بر رفتارهای حامی محیط زیست اثر مثبت و معناداری دارد. ضریب تعیین تعدیل شده برای اثر کیفیت زندگی بر رفتارهای حامی محیط زیست در ابعاد فردی، اجتماعی و مدنی به ترتیب ۶۰۷/۰، ۳۸۷/۰ و ۴۳۲/۰ (p-value < ۰.۰۰۱) است. این یافته ها حاکی از آن است که بخش چشمگیری از واریانس رفتارهای حامی محیط زیست با واریانس کیفیت زندگی تبیین می شود. با توجه به اهمیت و ضرورت حفظ محیط زیست پیشنهاد می شود که مطالعات بیشتر و پژوهش های گسترده تر برای شناسایی سایر عوامل موثر بر انجام دادن رفتارهای حامی محیط زیست انجام شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، رفتار حامی محیط زیست ، روستانشینان ، توسعه پایدار