معیارهای گزینش حکایات عرفانی برای تقویت هوش معنوی کودکان در مرحله تفکر عینی

حکایت های عرفانی می تواند یکی از منابع ارتقای هوش معنوی در کودکان باشد؛ اما ازآنجاکه بخشی از این حکایات با اقتضائات ذهنی و شناختی کودکان در تضاد است، تعیین ملاک ها و معیارهایی که بتواند پاسخگوی ذهن جست وجوگر و معناجوی کودکان باشد، ضروری می نماید. هدف این پژوهش ارائه الگوهایی برای انتخاب حکایت های عرفانی مناسب کودکان به منظور تقویت هوش معنوی آنهاست. در این پژوهش، با بهره گیری از نظریه رشد شناختی پیاژه و مبانی روانشناختی درخصوص هوش معنوی برآنیم تا، به روش توصیفی تحلیلی، معیارهایی برای گزینش آن دسته از حکایات عرفانی که قابلیت ارتقای هوش معنوی کودکان ازطریق بازنویسی، بازخوانی و بازآفرینی را دارند، معرفی نماییم. نتایج پژوهش حاکی از آن است حکایت هایی که دربردارنده مفاهیمی همچون ترویج ارزش ها و فضایل انسانی، تکیه بر منابع معنوی در حل مشکلات، تعالی بخشی و حس تقدس به مابعدالطبیعه هستند در ارتقای هوش معنوی کودکان مرحله تفکر عینی موثر خواهندبود. واژه های کلیدی: حکایات عرفانی، کودکان، هوش معنوی، پیاژه