نقش و جایگاه سازمان ها و نهادهای بین المللی جدید در نظم پیش روی جهانی (مطالعه موردی سازمان شانگ های و بریکس)

سازمان ها و نهادهای بین المللی با تاثیر بر همگرایی دولتها و قدرتها از طریق ایجاد رژیم بین المللی به عنوان یک کنشگر نظم جهانی شناخته می شوند. نظم پیش روی جهانی با تحولات متکثری مانند ظهور قدرتهای جدید و وقوع مسائل مختلف امنیتی، اقتصادی، زیست محیطی و ژئوپلیتیکی مواجه است. از سوی دیگر انتقادها بر عملکرد سازمان های بین المللی در ایفای نقش تاثیرگذار بر حل مسائل بین المللی در حوزه های مختلف مانند رفع مناقشات مرزی، قومی، زدودن فقر و مواجه به هنگام با مسائل نوظهور مانند تغییر اقلیم و محیط زیست و ارائه راهکارهای مدیریت فناوریهای جدید، بالا گرفته است. در این پژوهش نقش و جایگاه سازمان های بین المللی جدید و اصلی از منظر نهادگرایی در نظم پیش روی جهانی بررسی و شناسایی شده است. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای، بررسی اسناد مرتبط با تاسیس و تشکیل سازمان های بین الملل و مستندات مربوط به موضعگیری این سازمان در ارتباط با مسائل مختلف از طریق نرم افزار MAXQDA انجام شده است. مفاهیم و مضامین حول موضوع و مسئله تحقیق شناسایی و سپس دسته بندی گردید. در تحلیل نتایج حاصله ابتدا مهمترین ویژگی های نظم پیش روی جهانی توصیف و سپس با برقراری ارتباط بین مهمترین مولفه های اثرگذاری سازمان های بین المللی با ویژگیهای نظم جهانی نتیجه گرفته شد که در سازمان های بین المللی اصلی نیاز به بازتعریف روش و روندها و رژیم های بین المللی و تغییر رویکرد و ساختار نهادهای اثرگذار در مواجه با مسائل جهانی به ویژه مسائل امنیتی، زیست محیطی و اقتصادی وجود دارند.

کلیدواژه ها:

سازمان های بین المللی ، نظم جهانی ، نهادگرایی نولیبرال ، منطقه گرایی ، قدرت نهادی