طراحی لباس با الهام از معماری موزه لطفعلیان ملایر

معماری و طراحی لباس از جمله هنرهای کاربردی هستند که میتوان بیشترین تشابه را در مبانی نظری عملکردی و زیباشناسی آنها شاهد بود. داشتن سرپناه و پوشش بخشی از نیازهای اولیه و اساسی انسان است. از اینرو است که این هنرهای کاربردی قدمتی بسیار دیرینه دارند. در آغاز پوشاک و معماری همچون پوست دوم و سوم برای بدن انسان تنها جنبه حفاظتی و امنیتی داشتند و او را در مقابل عوامل جوی و طبیعی مصون نگه میداشتند اما با گذشت زمان و رشد قابلیتهای انسان و توسعه تعامالت و ارتباطات اجتماعیاش و شکل گیری منشهای اعتقادی و دینی در جوامع گوناگون بناها و تنپوشها با بسط و گسترش حیطه کارکردیشان عالوه بر جنبه ،حفاظتی دارای نقشی نمادین و فرهنگی شدند؛ به طوری که توانستند با ویژگیهای شکلی و محتوایی ،خود نگرشها و رویکردهای هستیشناسی و اعتقادی افراد و جوامع را به نمایش گذارند. این تحقیق به دنبال این است که روشن کند آیا طراحان مد میتوانند از معماری به عنوان منبع الهام ایده بگیرند؟ در این مقاله با استفاده از شیوه کتابخانهای و میدانی سعی شده از موزه لطفعلیان ملایر الهام گرفته و در طراحی لباس اجتماع بانوان به کار برده شود.