بررسی کارآمدی رویکردهای شناختی هیجانی در بهبود فرآیندهای یادگیری و سازگاری تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآمدی رویکردهای شناختی–هیجانی در بهبود فرآیندهای یادگیری و ارتقای سازگاری تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. با توجه به اینکه یادگیری تنها فرایندی شناختی نیست، بلکه به شدت تحت تاثیر عوامل هیجانی و روانی قرار دارد، استفاده از الگوهای تلفیقی شناخت و هیجان می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی، افزایش انگیزش و کاهش اضطراب یادگیری منجر شود. رویکردهای شناختی–هیجانی با تاکید بر مدیریت هیجان ها، خودتنظیمی، افزایش آگاهی شناختی و تقویت راهبردهای مقابله ای مثبت، بستری فراهم می آورد که در آن دانش آموزان نه تنها مفاهیم درسی را بهتر درک می کنند بلکه توانایی بیشتری برای سازگاری با چالش های تحصیلی از خود نشان می دهند. یافته های پژوهش های مختلف نشان می دهد که تلفیق این رویکردها در محیط های آموزشی می تواند به بهبود توجه، حافظه، یادگیری پایدار و همچنین افزایش احساس کارآمدی و رضایت تحصیلی دانش آموزان منجر شود. بر این اساس، پژوهش حاضر درصدد است تا با ارائه تحلیلی جامع از ظرفیت های رویکردهای شناختی–هیجانی، مسیر جدیدی برای ارتقای کیفیت یادگیری و سازگاری تحصیلی در مدارس پیشنهاد نماید.

کلیدواژه ها:

رویکرد شناختی–هیجانی ، یادگیری ، سازگاری تحصیلی ، خودتنظیمی ، انگیزش تحصیلی ، دانش آموزان.