تحلیل رابطه سبک های فرزند پروری والدین با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد که یکی از مهم ترین آن ها سبک های فرزندپروری والدین است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه سبک های فرزندپروری والدین با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد و نشان داد که والدین با سبک های حمایتی، مشارکتی و انعطاف پذیر، می توانند انگیزه، خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی فرزندان خود را بهبود بخشند. یافته ها حاکی از آن است که ایجاد محیط امن و حمایتگر، ارائه بازخورد مثبت، تشویق به مشارکت فعال در فرآیند یادگیری و توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان، نقش مهمی در ارتقای موفقیت تحصیلی دارد. همچنین، تعامل والدین با مدرسه و معلمان، پیگیری تکالیف و حضور فعال در فعالیت های تحصیلی، به توسعه مهارت های شناختی، اجتماعی و انگیزشی دانش آموزان کمک می کند. در مقابل، سبک های کنترل کننده و سختگیرانه ممکن است موجب کاهش انگیزه، اعتماد به نفس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان شوند. این پژوهش نشان می دهد که سبک های فرزندپروری نقش تعیین کننده ای در موفقیت تحصیلی دانش آموزان دارند و والدین با انتخاب سبک های حمایتی و مشارکتی می توانند زمینه ساز یادگیری فعال و رشد همه جانبه فرزندان خود شوند.واژگان کلیدی: سبک های فرزندپروری، پیشرفت تحصیلی، انگیزه، خودتنظیمی، مشارکت والدین، یادگیری فعال.