بررسی هوش هیجانی در فرایند آموزش دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش راهبردی تنظیم هیجان در کاهش استرس معلمان و تاثیر آن بر کیفیت تدریس می پردازد. تنظیم هیجان به عنوان فرآیندی شناختی و رفتاری تعریف می شود که افراد از طریق آن هیجانات خود را مدیریت کرده و به شرایط استرس زا پاسخ می دهند. معلمان به دلیل ماهیت شغلی خود، اغلب در معرض استرس های ناشی از فشارهای کاری، تعامل با دانش آموزان و اولیاء، و انتظارات آموزشی قرار می گیرند. این استرس می تواند بر سلامت روانی و عملکرد حرفه ای آن ها تاثیر منفی بگذارد.مطالعات نشان می دهند که توانایی تنظیم هیجان به معلمان کمک می کند تا استرس خود را کاهش داده و از طریق سازگاری بهتر با شرایط چالش برانگیز، عملکرد آموزشی خود را بهبود بخشند. این مقاله با مرور ادبیات موجود، به بررسی راهبردهای تنظیم هیجان مانند بازسازی شناختی، تمرکز مجدد مثبت، و پذیرش هیجانی می پردازد و تاثیر این راهبردها را بر کاهش استرس معلمان تحلیل می کند.همچنین، این مقاله به بررسی ارتباط بین کاهش استرس معلمان و بهبود کیفیت تدریس می پردازد. نتایج نشان می دهد که معلمانی که از راهبردهای تنظیم هیجان به طور موثر استفاده می کنند، نه تنها استرس کمتری تجربه می کنند، بلکه از نظر کیفیت تدریس نیز عملکرد بهتری دارند. این بهبود شامل افزایش تعامل با دانش آموزان، خلاقیت در روش های تدریس، و ایجاد محیط یادگیری مثبت می شود.در نهایت، این مقاله پیشنهاد می کند که آموزش راهبردهای تنظیم هیجان به معلمان به عنوان بخشی از برنامه های توسعه حرفه ای می تواند به کاهش استرس و ارتقاء کیفیت تدریس کمک کند. این امر نه تنها به نفع معلمان است، بلکه بر یادگیری و رشد دانش آموزان نیز تاثیر مثبت خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

معلمان ، کیفیت تدریس ، آموزش