تلفیق آموزش سنتی و نوین در راستای اهداف سند تحول بنیادین

در دنیای امروز، آموزش به عنوان یکی از ارکان اساسی پیشرفت جوامع، نیازمند بازنگری و به روزرسانی مداوم است. سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، به عنوان نقشه راهی برای ارتقای کیفیت نظام آموزشی کشور، بر ضرورت بهره گیری از روش های نوین در کنار آموزه های سنتی تاکید دارد. این مقاله به بررسی تلفیق آموزش سنتی و نوین در راستای اهداف این سند پرداخته و نشان می دهد که چگونه ترکیب روش های آموزشی مبتنی بر ارزش های بومی و اسلامی با فناوری های نوین، می تواند به بهبود فرآیند یادگیری، پرورش تفکر خلاق، تقویت هویت ملی و دینی دانش آموزان و افزایش کیفیت آموزشی منجر شود. یافته ها حاکی از آن است که استفاده هم زمان از این دو رویکرد، ضمن حفظ اصالت فرهنگی، به بهینه سازی نظام آموزشی و تربیت نسل توانمند برای آینده کمک شایانی می کند. در این راستا، روش های سنتی مانند آموزش حضوری، مباحثه، و انتقال تجربیات از طریق تعامل مستقیم معلم و شاگرد، در کنار فناوری های نوینی همچون آموزش مجازی، یادگیری الکترونیکی، هوش مصنوعی و ابزارهای تعاملی دیجیتال، می توانند بستری مناسب برای تحقق اهداف سند تحول بنیادین فراهم کنند. همچنین، به کارگیری این ترکیب آموزشی، امکان شخصی سازی یادگیری و پاسخگویی به نیازهای متنوع دانش آموزان را افزایش داده و عدالت آموزشی را تقویت می کند. در نهایت، هماهنگی میان این دو شیوه، مستلزم تدوین سیاست های حمایتی، آموزش معلمان و استفاده از روش های تلفیقی مناسب است که می تواند منجر به پویایی و کارآمدی بیشتر نظام آموزشی شود.

کلیدواژه ها:

آموزش سنتی ، آموزش نوین ، سند تحول بنیادین ، نظام آموزشی ، فناوری آموزشی ، یادگیری ترکیبی