ایجاد فرهنگ پرسشگری و کنجکاوی در کلاس های امروز

پرسشگری و کنجکاوی از مهم ترین مولفه های یادگیری عمیق و پایدار به شمار می روند و نقش بنیادینی در شکل گیری تفکر انتقادی، خلاقیت و استقلال فکری دانش آموزان دارند. با این حال، شواهد نشان می دهد که در بسیاری از کلاس های امروز، به دلیل رویکردهای سنتی آموزشی و تمرکز بیش از حد بر محفوظات، فرصت چندانی برای پرورش این مهارت ها فراهم نمی شود. پژوهش حاضر با رویکرد مروری، به بررسی مفهوم پرسشگری، اهمیت آن در فرایند یاددهی–یادگیری و راهکارهای ایجاد فرهنگ پرسشگری در مدارس پرداخته است. نتایج مرور منابع علمی و پژوهشی بیانگر آن است که نقش معلمان در نهادینه سازی فرهنگ پرسشگری بسیار کلیدی است. معلمانی که از مهارت های طراحی پرسش های باز، استفاده از روش های فعال یادگیری، و ایجاد محیطی امن برای طرح پرسش برخوردارند، می توانند دانش آموزان را از حالت منفعل به مشارکت کنندگان فعال تبدیل کنند. همچنین، روش هایی مانند گفت وگوی سقراطی، یادگیری مبتنی بر مسئله و فعالیت های گروهی از جمله ابزارهای موثر برای ارتقای روحیه پرسشگری معرفی شده اند. در مجموع، می توان نتیجه گرفت که ایجاد فرهنگ پرسشگری مستلزم ترکیبی از توانمندسازی معلمان، تغییر نگرش های آموزشی، و طراحی محیط های یادگیری تعاملی است. این امر نه تنها به بهبود کیفیت آموزش منجر می شود، بلکه زمینه ساز پرورش نسلی خلاق، منتقد و توانمند در حل مسائل آینده خواهد بود.

کلیدواژه ها:

پرسشگری ، کنجکاوی ، یادگیری فعال ، آموزش معلمان