هوش مصنوعی و عدالت آموزشی، آموزش برای همه

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 66

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RRCONF01_1196

تاریخ نمایه سازی: 10 شهریور 1404

چکیده مقاله:

در دهه های اخیر، هوش مصنوعی به عنوان یکی از پیشرفته ترین فناوری های نوین، نقش مهمی در تحول نظام های آموزشی ایفا کرده است. این فناوری با توانایی های خود در پردازش داده های حجیم، شناسایی الگوها، و ارائه بازخوردهای شخصی سازی شده، فرصت های بی سابقه ای برای ارتقای عدالت آموزشی فراهم آورده است. عدالت آموزشی به معنای دسترسی برابر همه افراد به آموزش باکیفیت، بدون توجه به شرایط جغرافیایی، اقتصادی یا اجتماعی آنان است. با وجود تلاش های مداوم برای کاهش نابرابری های آموزشی، همچنان شکاف های قابل توجهی در دسترسی به منابع آموزشی، کیفیت تدریس، فرصت های یادگیری و امکانات دیجیتال بین مناطق شهری و روستایی، مدارس خصوصی و دولتی و گروه های اجتماعی مختلف وجود دارد.هوش مصنوعی با توانمندسازی سیستم های یادگیری شخصی سازی شده، می تواند مسیرهای آموزشی متناسب با نیازها و سطح یادگیری هر دانش آموز طراحی کند و به این ترتیب، فاصله بین دانش آموزان پیشرفته و نیازمند کمک های اضافی را کاهش دهد. علاوه بر این، فناوری های مبتنی بر AI قادرند محتوای آموزشی باکیفیت را بدون محدودیت مکانی و زمانی در اختیار همه دانش آموزان قرار دهند و امکان یادگیری در محیط های دیجیتال، حتی در مناطق محروم، را فراهم کنند. استفاده از الگوریتم های هوشمند برای ارزیابی و ارائه بازخورد آنی، همچنین شناسایی نقاط ضعف و قوت هر دانش آموز، به معلمان این امکان را می دهد که برنامه های آموزشی موثرتر و هدفمندتری طراحی کنند.با این حال، به کارگیری هوش مصنوعی در آموزش با چالش ها و محدودیت هایی نیز همراه است. از جمله مهم ترین موانع می توان به شکاف دیجیتال، سوگیری های الگوریتمی، نیاز به آموزش معلمان برای استفاده موثر از فناوری و دغدغه های اخلاقی مرتبط با حفظ حریم خصوصی دانش آموزان اشاره کرد. برای رفع این موانع، همکاری میان دولت، مدارس، معلمان، متخصصان فناوری اطلاعات و خانواده ها ضروری است تا استفاده از AI در آموزش به شکلی عادلانه، موثر و پایدار انجام شود.این مقاله با بررسی مفاهیم پایه هوش مصنوعی و عدالت آموزشی، تحلیل مزایا و کاربردهای عملی AI در نظام های آموزشی، شناسایی چالش ها و ارائه مدل های موفق جهانی، به دنبال ارائه چارچوبی جامع برای بهره برداری موثر از هوش مصنوعی در جهت تحقق آموزش برای همه است. مطالعه حاضر نشان می دهد که با توسعه زیرساخت های دیجیتال، آموزش معلمان، طراحی محتوای آموزشی بومی و نظارت مستمر بر کیفیت الگوریتم ها، می توان به نظام آموزشی عادلانه تر و فراگیرتر دست یافت و فرصت های برابر یادگیری را برای همه دانش آموزان فراهم کرد.

نویسندگان

افسانه محمدی احمد محمودی

آموزگار ،کارشناسی ارشد ریاضی کاربردی

ثمین قریشوندی آبراک

آموزگار ،کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی