استفاده از فناوری واقعیت مجازی در مدارس

فناوری واقعیت مجازی (Virtual Reality یا VR) یکی از نوآورانه ترین ابزارهای آموزشی در دهه های اخیر است که توانسته است تجربه های یادگیری فعال، تعاملی و جذابی برای دانش آموزان ایجاد کند. این فناوری با ارائه محیط های شبیه سازی شده سه بعدی، امکان مشاهده، تجربه و تعامل با مفاهیم علمی، ریاضی، اجتماعی و هنری را فراهم می کند. در مدارس ابتدایی، جایی که پایه های شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان شکل می گیرد، استفاده از واقعیت مجازی می تواند انگیزه یادگیری، خلاقیت، تفکر انتقادی و مهارت های حل مسئله را تقویت کند.واقعیت مجازی با ایجاد محیط های ایمن و کنترل شده، امکان تجربه فعالیت های علمی خطرناک، سفر به محیط های تاریخی و کشف مفاهیم پیچیده را بدون مواجهه با ریسک واقعی فراهم می کند. استفاده از این فناوری همچنین به بهبود حافظه بلندمدت، توسعه مهارت های فضایی و همکاری گروهی، و تقویت اعتماد به نفس دانش آموزان کمک می کند. با این حال، چالش هایی مانند هزینه تجهیزات، نیاز به آموزش معلمان، محدودیت محتوای فارسی و مشکلات جسمی و بهداشتی وجود دارد که باید مدیریت شوند.این مقاله با بررسی کاربردهای عملی واقعیت مجازی در درس های مختلف، تاثیر آن بر انگیزه و یادگیری دانش آموزان، چالش ها و راهکارهای اجرایی، به ارائه چارچوبی علمی و کاربردی برای استفاده موثر از VR در مدارس ابتدایی می پردازد. نتایج پژوهش ها نشان می دهند که استفاده هوشمندانه از واقعیت مجازی می تواند تجربه یادگیری دانش آموزان را جذاب، فعال و پایدار سازد و کیفیت آموزش در مقطع ابتدایی را به طور قابل توجهی ارتقا دهد

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال و تعاملی ، انگیزه و مشارکت دانش آموزان ، مهارت های شناختی و حل مسئله ، فناوری آموزشی ، یادگیری تجربی و عملی