تحلیل تاثیر هوش مصنوعی در توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان از طریق بازی های آموزشی

در دهه های اخیر، تحول بنیادین در حوزه آموزش و پرورش رخ داده است که از پیشرفت های سریع فناوری های دیجیتال و به ویژه هوش مصنوعی (AI) است. هوش مصنوعی به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای نوین آموزشی، تحلیل داده های بزرگ، ارائه بازخوردهای شخصی سازی شده، شناسایی نقاط قوت و ضعف فردی دانش آموزان و ایجاد محیط های خصوصی را دارا می باشد. این توان ها باعث می شود که توجه پژوهشگران و مربیان به نقش هوش مصنوعی در تقویت مهارت های غیرشناختی، از جمله مهارت های اجتماعی و عاطفی، جلب شود. مهارت های اجتماعی و عاطفی، شامل ابزارهای ارتباطی با دیگران، همدلی، حل تعارض، مدیریت هیجانات فردی و خودآگاهی عاطفی هستند که آن ها در موفقیت های اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان به طور گسترده ای مورد بررسی قرار می گیرند.بازی های آموزشی به عنوان ابزارهایی جذاب و انگیزشی، فرصت های منحصربه فرد برای تمرین و تقویت مهارت های اجتماعی و عاطفی فراهم می کنند. این بازی ها با بهره گیری از تکنیک های بازی سازی و محیط های محیطی، شرایطی شبیه سازی ایجاد می کنند که در آن دانش آموزان می توانند نقش های مختلفی را تجربه کنند، تصمیم گیری های گروهی انجام دهنده و ایجاد مجموعه ای از اجتماعی را در فضای امن تمرین کنند. ادغام هوش مصنوعی با بازی های آموزشی، علاوه بر جذابیت و انگیزه بخشی، امکان شخصی سازی تجربه را فراهم می کند. به گونه های بازخوردها و چالش هایی که با نیازها، سطح مهارت و واکنش های عاطفی هر دانش آموز می شوند. این ویژگی ها باعث می شوند تا نه تنها شناختی، بلکه عاطفی و اجتماعی نیز بهبود می یابد.مطالعات نشان داده اند که استفاده از هوش مصنوعی در بازی های آموزشی می تواند به افزایش همدلی، بهبود مهارت های همکاری، ارتقای حل مسئله گروهی، افزایش خودآگاهی عاطفی و مدیریت هیجانات کمک کند. همچنین، این فناوری می تواند با رصد رفتار و رفتار دانش آموزان، نقاط قوت و ضعف آن ها را شناسایی کرده و فعالیت های تکمیلی مناسب را ارائه دهد. علاوه بر این، هوش مصنوعی می تواند سناریوهای متنوع و واقعی ایجاد کند که دانش آموزان در آن ها با چالش های اجتماعی و عاطفی مقابله می کنند و مهارت های لازم را برای مقابله با شرایط واقعی تمرین انجام می دهند.با وجود فراوان، پیاده سازی هوش مصنوعی در بازی های آموزشی با چالش هایی نیز وجود دارد. از جمله های این چالش های فناوری ها می توانم به زیرساخت های پیشرفته، امکانات بالای توسعه و نگهداری، اطلاعات ویژه مربوط به حریم داده ها، مقاومت برخی معلمان و والدین نسبت به تغییرات فناوری و نیاز به آموزش مربیان اشاره کنم. بنابراین، از هوش مصنوعی مستلزم طراحی دقیق، آموزش کافی و ارزیابی مستمر تاثیرات آن بر مهارت های اجتماعی و دانش آموزان عاطفی استفاده می شود.این مقاله با بررسی ادبیات موجود و مطالعات علمی مرتبط، با استفاده از روش های آموزشی برای توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان از طریق بازی های آموزشی می پردازد و نشان می دهد که ادغام هوش با بازی های آموزشی می تواند باعث ایجاد محیط های مصنوعی، عوامل فعال و شخصی سازی شود. این تحقیق بر روی طراحی بازی های آموزشی هوشمند است که با توجه به نیازهای فردی دانش آموزان، برای ایجاد مهارت های لازم برای پرورش مهارت های لازم برای زندگی فردی و اجتماعی است

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مهارت های اجتماعی ، مهارت های عاطفی ، دانش آموزان ، بازی های آموزشی ، مهارت های اجتماعی ، خودآگاهی عاطفی