تاثیر فناوری در یادگیری معنادار و پایدار

در دهه های اخیر، نقش فناوری های نوین آموزشی در بهبود فرایند یادگیری به ویژه در مدارس و دانشگاه ها، بیش از پیش برجسته شده است. بهره گیری از ابزارهای فناورانه نه تنها سبب افزایش انگیزه و مشارکت یادگیرندگان می شود، بلکه به ایجاد یادگیری معنادار و پایدار کمک می کند. یادگیری معنادار زمانی رخ می دهد که دانش آموز یا دانشجو بتواند میان آموخته های جدید و دانش پیشین خود ارتباط برقرار کند و از آن در موقعیت های واقعی زندگی بهره ببرد. فناوری با ایجاد محیط های تعاملی، ارائه بازخورد فوری، دسترسی به منابع چندرسانه ای، و فراهم سازی فرصت یادگیری شخصی سازی شده، موجب ارتقای کیفیت آموزش می شود. پژوهش های متعدد در ایران و جهان نشان داده اند که استفاده از فناوری های آموزشی، از جمله واقعیت مجازی، شبیه سازها، بازی های آموزشی، و شبکه های هوشمند، می تواند موجب افزایش ماندگاری یادگیری، تقویت مهارت های حل مسئله، و توسعه تفکر انتقادی گردد (کاظمی، ۱۴۰۰). این مقاله در هشت بخش به بررسی مفهوم یادگیری معنادار و پایدار، نقش فناوری های نوین در تقویت این نوع یادگیری، نمونه های بومی و جهانی، و چالش ها و چشم اندازهای آینده می پردازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری معنادار ، یادگیری پایدار ، فناوری آموزشی ، آموزش الکترونیک ، یادگیری تعاملی