بررسی تاثیر قارچ میکوریزا و باکتری محرک رشد بر برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی ماریتیغال (.Silybum marianum L) تحت رژیمهای مختلف آبیاری

در این آزمایش تاثیر کودهای زیستی بر برخی خصوصیات ماریتیغال در رژیمهای مختلف، آبیاری مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه یاسوج اجرا گردید. عامل اول شامل تنش کم آبی در سه سطح آبیاری پس از ۵۰، ۲۰ و ۸۰ درصد تخلیه رطوبتی از خاک و عامل دوم کود زیستی در چهار سطح شاهد قارچ میکوریزا گونه Funneliformis moseae باکتری Bacillus subtilis و قارچ باکتری بودند. صفات مورد بررسی شامل صفات فیزیولوژیک، پرولین، قند محلول و پروتین (برگ) و صفات بیوشیمیایی میزان فلاونوئید و خاصیت آنتی اکسیدانی بود. نتایج نشان داد که با افزایش فواصل آبیاری از ۲۰ به ۸۰ درصد تخلیه رطوبتی از خاک، تنش شدید میزان پرولین، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی روند افزایشی اما میزان پروتئین برگ روند کاهشی را نشان داد. تیمار تلفیقی ریزموجودات مورد استفاده (قارچ میکوریزا) بیشترین تاثیر را در افزایش این صفات داشتند. با توجه به معنی دار شدن برهم کنش رژیم های مختلف آبیاری و کودهای زیستی بر قند محلول، برگ بیشترین میزان این صفت در زمان آبیاری پس از ۸۰ درصد تخلیه رطوبتی از خاک، تنش شدید و کاربرد تلفیقی قارچ میکوریزا و باکتری باسیلوس سابتیلیس حاصل شد. در مجموع نتایج این پژوهش همزیستی موفق کودهای زیستی با ماریتیغال را در افزایش شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نشان داد.

کلیدواژه ها:

رژیم ، آبیاری ، کود ، زیستی ، ماریتیغال ، میکوریزا ، فعالیت بیوشیمیایی