بررسی پیوند میان الگوهای تربیتی والدین، شیوه های فرزندپروری و دستاوردهای آموزشی کودکان

این پژوهش به بررسی نقش شیوه های والدگری در موفقیت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی در شهر سنندج پرداخته است. در این مطالعه، دو متغیر اصلی شامل سبک های فرزندپروری و اعمال والدین در روند تربیت فرزند به عنوان عوامل اثرگذار بر پیشرفت تحصیلی مورد توجه قرار گرفتند. جامعه آماری شامل ۱۰۱ والد دارای فرزند دبستانی بود که از طریق یک پرسشنامه آنلاین مورد بررسی قرار گرفتند. هدف اصلی تحقیق، تحلیل ارتباط میان نحوه فرزندپروری والدین و نتایج آموزشی فرزندانشان در چارچوب یافته های پیشین بوده است.فرضیه های پژوهش بدین ترتیب تدوین شدند: (۱) سبک مستبدانه والدین با افت عملکرد تحصیلی دانش آموزان همراه است؛ (۲) سبک مقتدرانه والدگری با ارتقای پیشرفت تحصیلی فرزندان رابطه مثبت دارد؛ (۳) میزان مشارکت والدین در تکالیف مدرسه بر عملکرد آموزشی کودکان تاثیرگذار است. یافته ها نشان داد که سبک مقتدرانه به طور معناداری با موفقیت های تحصیلی بیشتر مرتبط است، در حالی که سبک مستبدانه با نتایج ضعیف تر همراه بود. همچنین مشخص شد که ترکیب رفتارهای مستبدانه با مشارکت مستقیم در امور درسی، نقش تعیین کننده ای در نمرات کودکان دارد.در مجموع، نتایج حاکی از آن است که والدینی که در ارتباط با فرزندان خود از روش های مقتدرانه بهره می برند، با احتمال بیشتری در تحقق اهداف تربیتی خود موفق می شوند. با این حال، توجه به فرآیند یادگیری کودکان به جای تاکید صرف بر نتایج آموزشی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، اعمال فرزندپروری ، دستاوردهای تحصیلی ، دبستان