بررسی تعارض قوانین در قراردادهای تجاری بین المللی و نقش اصل حاکمیت اراده

تجارت بین الملل به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد جهانی، مبتنی بر قراردادهایی است که میان اشخاص و شرکت های متعلق به نظام های حقوقی متفاوت منعقد می شوند. این تفاوت ها اغلب موجب بروز پدیده ای به نام «تعارض قوانین» می شود؛ مسئله ای که دادگاه ها و نهادهای داوری را با چالش انتخاب قانون حاکم بر قرارداد مواجه می سازد. یکی از مهم ترین راهکارهایی که در حقوق تجارت بین الملل برای حل این مشکل ارائه شده، پذیرش اصل «حاکمیت اراده» است؛ اصلی که به طرفین قرارداد اجازه می دهد قانون حاکم بر روابط قراردادی خود را آزادانه انتخاب کنند. در این مقاله، ضمن بررسی مفهوم تعارض قوانین در قراردادهای تجاری بین المللی، به نقش و جایگاه اصل حاکمیت اراده پرداخته و مزایا و محدودیت های آن تحلیل می گردد. یافته ها نشان می دهد که این اصل نه تنها ابزار مهمی در کاهش نااطمینانی های حقوقی است، بلکه موجب تقویت آزادی اقتصادی و توسعه تجارت جهانی نیز می شود، هرچند اجرای مطلق آن با چالش هایی نظیر نظم عمومی و قواعد آمره مواجه است.