برهمکنش انبارمانی کوتاه مدت و القاء میدان مغناطیسی بر فرایند جوانه زنی و نمو اولیه گیاهچه ارقام بومی و تجاری پیاز خوراکی(.Allium cepa L)
محل انتشار: ششمین همایش ملی علوم و تکنولوژی بذر ایران
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 105
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SEEDTECH06_019
تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1404
چکیده مقاله:
پیاز خوراکی (Allium Cepa L گیاهی چند منظوره تازه، خوری دارویی و صنایع غذایی است که تقریبا در تمامی کشورهای جهان کشت می گردد. کشت رایج پیاز از طریق بذر است، با این حال بذرهای آن به ذخیره سازی طولانی مدت حساس می باشد. در این تحقیق اثر القاء میدان مغناطیسی ثابت (در چهار سطح صفر، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ میلی تسلا) بر فرایند جوانه زنی و نمو اولیه گیاهچه سه رقم پیاز تجاری پیاز سفید طلایی و پیاز قرمز (عنبری و پیاز صدفی منظر رقم) بومی تربت حیدریه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد به طور کلی سطوح القاء مغناطیسی ۳۰ و ۶۰ میلی تسلا بر برخی صفات جوانه زنی در سطح ۵ درصد معنی دار بود. بر این اساس بهترین درصد جوانه زنی و انرژی جوانه زنی در تیمار ۶۰ میلی تسلا پیاز صدفی منظر بدست آمد به ترتیب ۹۸/۶۷ و ۹۷/۳۳ درصد. نتایج نشان داد بذر پیاز سفید بیش از سایر ارقام به شرایط ذخیره سازی حساس است و همین امر باعث کاهش درصد جوانه زنی، شد با این حال نمو اولیه گیاهچه آن پاسخ مثبت و معنیداری به القاء میدان مغناطیسی نشان داد به گونه ای که بالاترین وزن خشک گیاهچه در تیمار ۳۰ میلی تسلا (۸۰ میلی گرم) و بهترین نمو گیاهچه (۵۱/۰۰ میلیمتر) تحت تاثیر میدان مغناطیسی ۶۰ میلی تسلا حاصل شد. از مجموع نتایج این تحقیق استنباط می شود بذر پیاز صدفی منظر بیش از بذرهای تجاری فوق دارای مقاومت نسبی به دوره انبارمانی است و القاء میدان مغناطیسی نیز در بهبود فرایند جوانه زنی آن موثر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد شاهین دانشمندی
گروه تولیدات گیاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تربت حیدریه
حسن فیضی
گروه آگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
دانیال شیبانی نوقابی
گروه آگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
امیر علی معصومی حصاری
گروه آگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
نفیسه خادمی تربتی
گروه آگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد