پراکندگی و اثرات افزایش دما بر Pontogammarus maeoticus در سواحل شنی جنوب دریای خزر

در این پژوهش پراکندگی و اثرات افزایش دما بر Pontogammarus maeoticus در سواحل شنی جنوبی دریای خزر بررسی گردید. تفاوتهای بارزی در ترکیب رسوبات از ماسهای خالص در کیاشهر تا مخلوط ماسه و سیلت-گل در سیسنگان و شرایط فیزیکوشیمیایی آب در ایستگاههای مختلف به دست آمد که احتمالا ناشی از تفاوت در ویژگیهای هیدرودینامیکی، منابع رسوبی و تاثیرات انسانی در هر منطقه میباشد مطالعه پراکنش P. maeoticus تفاوت معنی داری بین ایستگاهها نشان داد بیشترین تراکم در سیسنگان و کمترین در کیاشهر دیده شد. آزمایشهای دمایی نیز حساسیت این گونه به دما را تایید کرد به طوری که بیشترین تراکم در ۲۴ درجه و کمترین در ۳۰ درجه سانتیگراد پس از ۴۵ روز مشاهده شد. این الگو در جمعیت جوانها و بالغین نیز تکرار شد. یافته ها حاکی از تاثیرپذیری شدید این گونه از ترکیب رسوبات و تغییرات دمایی است که می تواند پیامدهای مهمی برای مدیریت اکوسیستمهای ساحلی در شرایط تغییر اقلیم داشته باشد.

کلیدواژه ها:

پراکندگی ، افزایش دما ، Pontogammarus maeoticus ، سواحل شنی جنوب دریای خزر