بررسی آزمایشگاهی تاثیر ذرات لاستیک بر خواص مکانیکی بتن خود تراکم مقاومت بالا

رشد سریع صنعت خودرو و مصرف بیرویه تایرهای لاستیکی، جهان را با حجم عظیمی از زباله های غیرقابل تجزیه مواجه ساخته است. بر اساس گزارش های سازمان های محیط زیستی، سالانه بیش از ۵/۱ میلیارد تن تایر فرسوده در جهان تولید میشود که بخش عمده آن در محل های دفن زباله یا طبیعت رها شده و به محلی برای آلودگی خاک، آب و انتشار گازهای سمی تبدیل شده است. از سوی دیگر، صنعت ساخت و ساز نیز به دلیل مصرف گسترده سنگدانه های طبیعی (شن و ماسه) به عنوان یکی از پرمصرف ترین صنعت های کره خاکی شناخته میشود . این دو چالش زیست محیطی، نیاز به توسعه راهکارهای ترکیبی را بیش از پیش آشکار میکند؛ فناوری هایی که هم زمان پسماندها را بازیافت و مصرف منابع طبیعی را کاهش دهند. در این میان، بتن خود تراکم مقاومت بالا (HSSCC) به عنوان یک ماده پیشرفته، با دارا بودن مقاومت فشاری بیش از ۶۰ Mpa (مگاپاسکال) و روانی بینظیر، تحولی در ساخت سازه های پیچیده؛ مانند برج های بلند و پل های طویل ایجاد کرده است. مطالعات پیشین نشان داده اند که افزودن لاستیک به بتن، به دلیل ضعف چسبندگی بین لاستیک و خمیر سیمان، معمولا باعث کاهش مقاومت فشاری میشود. هدف این مقاله، بررسی آزمایشگاهی تاثیر ذرات لاستیک بر خواص کلیدی بتن خود تراکم با مقاومت بالا شامل مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و وزن مخصوص است. در اینجا با جای گزینی حجمی ریزدانه (ماسه) با ذرات لاستیک در چهار سطح مختلف (%۰،%۱۵،%۳۰ و%۴۵) در بتن خودتراکم مقاومت بالا انجام شد. نمونه های استوانه ای و مکعبی با رعایت دقیق استانداردهای بین المللی ساخته و تحت شرایط کنترل شده عمل آوری شدند. نتایج آزمایش های نمونه های فشاری نشان داد که با افزایش درصد جایگزینی لاستیک، مقاومت فشاری بتن به ازای جایگزینی %۱۵،%۳۰ و%۴۵ درصد به ترتیب ۲۷%،۸۶/۴۲% و۵۷/۵۳% کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

پودر لاستیک ، بتن لاستیکی ، بتن خود تراکم مقاومت بالا ، مقاومت فشاری