اثر توالی لرزهای بر عملکرد میراگرهای اصطکاکی سیلندری

میراگرهای اصطکاکی سیلندری به عنوان یکی از ابزارهای کارآمد برای کنترل ارتعاشات و بهبود پایداری سازه ها تحت بارهای لرزه ای، مورد توجه فراوان قرار گرفته اند. این تحقیق به بررسی عملکرد این نوع میراگرها در مواجهه با زلزله های متوالی پرداخته و از شبیه سازیهای عددی با استفاده از نرم افزار OpenSeesPy بهره گرفته است. برای ارزیابی دقیق تر، سه قاب خمشی فولادی با شکل پذیری ویژه ، با خاک نوع ۲ و با طبقات ۴ ، ۸ و ۱۲ طبقه انتخاب شده اند. این سازه ها تحت زلزله های متوالی قرار گرفته و رفتار لرزه ای آن ها از جنبه های مختلف، شامل تغییرمکان های نسبی، شتاب سازه و برش پایه ، تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد عملکرد میراگرهای اصطکاکی سیلندری در سازه های کوتاه مرتبه ( ۴ طبقه) تحت زلزله منفرد و توالی لرزه ای منجر به کاهش قابل توجه تغییر مکان بام ( ۲۰ تا ۲۵ درصد) و دریفت طبقات ( ۲۲ تا ۲۵ درصد) شده است. در سازه های میان مرتبه ( ۸ طبقه) و بلندمرتبه ( ۱۲ طبقه)، این کاهش ها به ترتیب در حدود ۹۱ تا ۲۴ درصد و ۵۱ تا ۲۳ درصد بوده است. در هر سه سازه، شتاب و برش پایه بدون تغییر باقی مانده است، که به دلیل کاهش پریود سازه و وجود میراگر است. در مجموع، میراگرهای اصطکاکی سیلندری با افزایش سختی و جذب انرژی، ضمن کاهش تغییر شکل های بزرگ، پاسخ کلی سازه را بهبود بخشیده اند.

کلیدواژه ها:

میراگرهای اصطکاکی سیلندری ، کنترل غیرفعال سازه ، توالی لرزه ای ، تحلیل پوش آور ، تحلیل تاریخچه زمانی