مطالعه تطبیقی ارتباط والدین با مدرسه و بالعکس در ایران و کشور فیلیپین

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه شیوه های ارتباط والدین با مدرسه و بالعکس در دو کشور ایران و فیلیپین انجام شده است. با استفاده از روش کیفی و رویکرد تطبیقی، این تحقیق به مقایسه نظام های آموزشی این دو کشور در زمینه تعامل خانه و مدرسه می پردازد. داده های پژوهش با استفاده از مطالعه های کتابخانه ای و اسناد رسمی آموزشی جمع آوری شده است. از جمله چالش های مشترک در هر دو کشور می توان به کمبود زمان والدین به دلیل مشغله های کاری و ضعف در اجرای برنامه های مشارکتی اشاره نمود. با این حال، در فیلیپین به دلیل سیاست های آموزشی غیرمتمرکز، مدرسه ها از انعطاف پذیری بیشتری در جلب مشارکت خانواده ها برخوردارند، در حالی که در ایران ساختار متمرکز نظام آموزشی گاهی مانع ابتکارهای محلی در این زمینه می شود. نتیجه این مطالعه نشان می دهد که تقویت ارتباط دوسویه بین والدین و مدرسه ها نیازمند اصلاح سیاست های آموزشی، آموزش خانواده ها و معلم ها و ایجاد سازوکارهای انعطاف پذیر به منظور مشارکت موثر است. تجربه های موفق هر دو کشور می تواند به عنوان الگویی جهت بهبود تعامل خانه و مدرسه مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش تطبیقی ، والدین ، مدرسه ، ایران ، فیلیپین