تاثیر آموزش های ضمن خدمت مجازی و حضوری بر ارتقاء مهارت های شغلی کارکنان شهرداری کوت عبدالله

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 23

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICOCS13_015

تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1404

چکیده مقاله:

آموزش های ضمن خدمت به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه منابع انسانی در سازمان های مدرن محسوب می شوند. این پژوهش به بررسی تطبیقی تاثیر دو روش آموزش مجازی و حضوری بر ارتقای مهارت های شغلی کارکنان شهرداری کوت عبدالله می پردازد. با توجه به تحولات اخیر در فناوری های آموزشی، این مطالعه درصدد است تا کارایی هر یک از این روش ها را در بهبود شایستگی های حرفه ای کارکنان مورد سنجش قرار دهد. جامعه آماری این تحقیق شامل ۱۵۰ نفر از کارکنان شهرداری کوت عبدالله بوده که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد محقق ساخته با پایایی ۰.۸۹ و همچنین مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری گردید. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۶ برای تحلیل های آماری و نرم افزار MAXQDA برای تحلیل کیفی داده ها بوده است. یافته های کمی پژوهش نشان داد که آموزش های حضوری با میانگین ۴.۲ از ۵ در بهبود مهارت های عملی و ارتباطی موثرتر از آموزش های مجازی با میانگین ۳.۷ بوده اند. این نتایج با مطالعه اسمیت و همکاران (۲۰۲۰) که نشان دادند تعامل چهره به چهره در انتقال مهارت های عملی موثرتر است، همخوانی دارد. از سوی دیگر، نتایج بخش کیفی تحقیق حاکی از آن بود که ۷۲ درصد از مشارکت کنندگان، انعطاف پذیری زمانی و مکانی آموزش های مجازی را به عنوان مهم ترین مزیت این روش برشمردند. این یافته با تحقیقات ژانگ و لی (۲۰۲۱) که به مزایای یادگیری الکترونیکی در سازمان های دولتی پرداخته بودند، مطابقت دارد. در تحلیل نهایی، این پژوهش نشان داد که هر یک از روش های آموزشی دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود هستند. آموزش حضوری در انتقال مهارت های عملی و ایجاد تعاملات انسانی موثرتر عمل می کند، در حالی که آموزش مجازی در صرفه جویی هزینه ها و انعطاف پذیری زمانی برتری دارد. مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که شهرداری کوت عبدالله می تواند از مدل ترکیبی (آموزش تلفیقی) استفاده نماید. این رویکرد که توسط کورتز و همکاران (۲۰۱۹) نیز توصیه شده است، می تواند مزایای هر دو روش را به صورت همزمان ارائه دهد. نتایج این تحقیق می تواند به عنوان چارچوبی برای سیاست گذاری آموزشی در سازمان های مشابه مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، محدودیت هایی مانند نمونه گیری محدود به یک سازمان خاص و شرایط خاص فرهنگی منطقه باید در تعمیم نتایج مورد توجه قرار گیرد.

نویسندگان

صدیقه حمیدی نسب

مسئول امور نیروی انسانی شهرداری کوت عبدالله، خوزستان