بررسی ناهنجاری ژنتیکی در ناباروری مردان در دهه های اخیر

این پژوهش به بررسی ناهنجاری های ژنتیکی مرتبط با ناباروری مردان در دهه های اخیر می پردازد، با تمرکز بر اختلالات کروموزومی و اپیژنتیکی. مطالعه حاضر نقش اختلالات کروموزومی مانند موزائیسم ۴۵, X/۴۶,XY، سندرم کالینفلتر، و حذفهای ناحیه AZF در کروموزوم Y را در کاهش کیفیت اسپرم، حجم بیضه، و سطوح هورمونهای تولیدمثلی بررسی می کند. همچنین، جهش های ژنی مانند NR۵A۱، TEX۱۱، و DPY۱۹L۲ و تاثیر آنها بر تولید سلول های زایا و ناباروری مورد تحلیل قرار گرفته است. عوامل اپیژنتیکی، از جمله تغییرات هیستونی و تنظیم miRNA، به عنوان عوامل موثر در ناباروری مردان شناسایی شده اند. تنوع فنوتیپی در این اختلالات نشاندهنده پیچیدگی های ژنتیکی و دخالت احتمالی ژن های دیگر یا عوامل محیطی است. این مطالعه بر اهمیت تشخیص ژنتیکی دقیق و بهینه سازی استراتژی های درمانی برای بهبود باروری مردان تاکید دارد و پیشنهاد می کند که تحقیقات آینده بر شناسایی مکانیسم های مولکولی و توسعه روش های درمانی هدفمند تمرکز کنند.

کلیدواژه ها:

ناباروری مردان ، ناهنجاری های ژنتیکی ، ناهنجاری های کروموزومی ، جهش های ژنی