تاثیر نوع آزمون ورزشی و سن بر میزان اکسیداسیون چربی در دختران ۱۷-۹ سال

مقدمه و هدف: دویدن و دوچرخه سواری از رایج ترین فعالیت های بدنی هستند که بیشترتوسط افراد برای افزایش سوخت وساز چربی در برنامه های ورزشی استفاده می شود. بدین منظور هدف از مطالعه­ی حاضر بررسی تاثیر نوع آزمون ورزشی و سن بر میزان اکسیداسیون چربی در دختران ۹-۱۷سال بود. مواد و روش­ها: ۳۶ دختر۹ -۱۷سال در سه رده­ی سنی سه جلسه به آزمایشگاه مراجعه کردند. در جلسه­ی اول قد، وزن و ترکیب بدن افراد اندازه­گیری شد و در نهایت با پروتکل­های ورزشی آشنا شدند. در جلسه­ی دوم و سوم، افراد به اجرای پروتکل رمپ روی نوارگردان و دوچرخه به شکل توازن متقابل پرداختند. اکسیژن مصرفی و ضربان قلب با استفاده از دستگاه­ گاز آنالایزر ثبت شد. برای بررسی­ تاثیر نوع آزمون ورزشی و سن به ترتیب از روش آماری t  مستقل و ANOVA استفاده شد. یافته­ ها: مقادیر حداکثر اکسیداسیون چربی (MFO) در نوارگردان نسبت به دوچرخه بالاتر بود (p=۰.۰۰۱)، اما نسبت تبادل تنفسی در لحظه­ی MFO بین دو نوع آزمون تفاوت معناداری نداشت. مقادیر MFO (p=۰.۰۰۹)، FATmax بر اساسHRmax % (p=۰.۰۴۷) و نسبت تبادل تنفسی در لحظه­ی MFO (p=۰.۰۱۱) بین سه رده­ی سنی متفاوت بود. نتیجه­ گیری: هنگام استفاده از پروتکل رمپ اکسیداسیون چربی در نوار گردان نسبت به دوچرخه بیشتر بود.  همچنین در دختران ۹ تا ۱۷ ساله  با افزایش سن میزان اکسیداسیون چربی کمتر شد.

کلیدواژه ها:

حداکثر اکسیداسیون چربی ، نوارگردان ، دوچرخه­ی کارسنح ، پروتکل رمپ ، کودکان و نوجوانان