رابطه عوامل آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی با عملکرد دو ۳۰۰۰ متر آزاد دوندگان نخبه استقامت و نیمه استقامت

چکیده هدف ازاین پژوهش مطالعه رابطه بین عوامل آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی با عملکرد ۳۰۰۰ متر آزاد دوندگان نخبه استقامت و نیمه استقامت بود. بدین منظور ۳۰ نفر از دوندگان نخبه استقامت و نیمه استقامت با سن ۶۳/۰± ۱۰/۲۱سال، قد ۸۲/۵ ± ۱۸/۱۷۷ سانتی متر و وزن ۰۷/۷ ±۲۶/۶۴ کیلوگرم، در این تحقیق شرکت کردند. ویژگی های آنتروپومتریکی (طول و محیط اندام و ترکیب بدنی) وفیزیولوژیکی (توان هوازی و بی هوازی و متغیر های قلبی، عروقی و تنفسی) و ارتباط آن ها با عملکرد دوی ۳۰۰۰متر آزاد دوندگان اندازه­گیری شد. برای تجزیه و تحلیل یافته­ ها از آزمون همبستگی پیرسون با سطح معنی داری p≤۰.۰۵)  (استفاده شد. از میان ۴۱ متغیر مورد سنجش، تنها ۸ مورد ارتباط معنی داری با عملکرد دوندگان داشتند. که بین توده چربی و درصد چربی با عملکرد دوی ۳۰۰۰متر آزاد ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت، بین نسبت توزیع چربی با عملکرد ارتباط منفی و معنی داری مشاهده شد. بین توان هوازی بیشینه، توان بی هوازی وحد اکثر اکسیژن مصرفی در آستانه لاکتات، با عملکرد دوی ۳۰۰۰ متر آزاد رابطه معنی داری مشاهده شد. هم چنین بین ضربان قلب استراحت و تعداد تنفس با عملکرد ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت. با توجه به نتایج حاصل از تحقیق می توان نتیجه گرفت که ویژگی های آنتروپومتریکی اثر کمتری بر عملکرد ۳۰۰۰ متر آزاد دوندگان نخبه استقامت و نیمه استقامت دارند با این جود ترکیب بدن (درصد چربی، توده چربی) اثر منفی بر عملکرد ۳۰۰۰ متر آزاد می گذارد و نسبت توزیع چربی اثرمثبت برروی عملکرد دوی ۳۰۰۰ متر آزاد دوندگان می گذارد؛ اما ویژگی های فیزیولوژیکی رابطه بیشتری با عمکرد دوی ۳۰۰۰ متر آزاد دارند.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: آنتروپومتری ، عملکرد ، دونده استقامت و نیمه استقامت ، ترکیب بدنی