بررسی فرضیه یادگیری وابسته به زمینه در اجرای سرویس بدمینتون با سطوح متفاوت مهارت

هدف و زمینه پژوهش: یادگیری وابسته به زمینه، نوعی ویژگی تمرین است مبنی بر اینکه اگر زمینه محیطی هنگام اکتساب مهارت و زمان آزمون یکسان باشد منجر به اجرای بهتر آن تکلیف خواهد شد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اطلاعات زمینه بینایی در اجرای مهارت حرکتی سرویس بدمینتون و اثر مقدار تمرین در میزان وابستگی به زمینه بود. روش شناسی: بدین منظور سه گروه از بازیکنان بدمینتون با سه سطح متفاوت مهارت (آموزشی، ماهر و نخبه) بصورت هدفمند و در دسترس انتخاب و دو نوع سرویس بدمینتون (سرویس بلند و کوتاه بک هند) را در دو شرایط محیطی (زمین معمولی و زمین بدون خطوط استاندارد بدمینتون) اجرا کردند. در هر گروه ۱۲ نفر شرکت داشتند که تعداد ۹۰ ضربه از هر دو نوع سرویس را در هریک از شرایط محیطی انجام دادند. جهت مقایسه دقت اجرای هر گروه در دو نوع زمین از آزمون آماری t همبسته استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد اجرای گروه آموزشی در دو زمین تفاوت معناداری با یکدیگر نداشت اما دقت اجرای دو گروه ماهر و نخبه در زمین معمولی بطور معناداری بهتر از اجرا در زمین بدون خطوط بود. نتیجه گیری : این یافته ها حمایتی از فرضیه یادگیری وابسته به زمینه بود و نشان داد که میزان وابستگی به اطلاعات زمینه بینایی در ورزش بدمینتون با تمرین افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

یادگیری وابسته به زمینه ، نشانه های بینایی ، اجرای ماهرانه ، بدمینتون