ارتباط بین ذینفع مداری با مشروعیت سازمانی وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران

مقدمه و هدف:در محیط پویا و غیر قابل پیش بینی عصر حاضر، سازمان ها با چالشی به نام مشروعیت سازمانی مواجهه هستند. بنابراین این پژوهش با هدف رابطه تامین منافع ذینفعان با مشروعیت سازمانی وزارت ورزش و جوانان انجام شد. روش شناسی:روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. مدیران و کارشناسان تمامی فدراسیون ها(۱۵۴n= )(مهمترین ذینفع اولیه) و مدیران بخش خصوصی درگیر در ورزش شهر تهران(۲۱۵n=)(مهمترین ذینفع ثانویه)به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته ای که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. از نرم افزار spss و amos برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها:نتایج پژوهش نشان می دهد تامین منافع فدراسیون های ورزشی به عنوان ذینفع اولیه با مشروعیت سازمانی رابطه معنی داری دارد(۰۰۱/۰, sig= ۷۹/۰r=). همچنین تامین منافع بخش خصوصی با مشروعیت سازمانی وزارت ورزش و جوانان رابطه دارد(۰۰۱/۰, sig= ۸۱/۰ r=). از  بین منافع فدرسیون های ورزشی، امور مربوط به اعزام تیمهای ورزشی به مسابقات برون مرزی با بار عاملی(۸۵/۰) و در بخش خصوصی هماهنگی بین وزارت ورزش باسایرنهادهای دولتی درارائه تسهیلات با بار عاملی (۷۶/۰) و در عامل مشروعیت بخشی وزارت ورزش و جوانان، موافقت اکثر ذینفعان در جامعه با فعالیتهای وزارت ورزش با بار عاملی (۷۰/۰) بیشترین اهمیت رادارد . بحث و نتیجه ­گیری:نتیجه گیری می شود که توجه به منافع و انتظارات ذینفعان می تواند بر مشروعیت در سازمانهای ورزشی تاثیر بگذارد و مشروعیت سازمانی می تواند در اجرای برنامه و سیاست ها سازمانی نقش تسهیل کننده ای داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ذینفع مداری ، بخش خصوصی ، فدراسیون های ملی ، مشروعیت سازمانی