موانع بکارگیری فناوری اطلاعات در فرایند آموزش و پژوهش رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی از دیدگاه اعضای هیات علمی بر اساس مدل فرایندی کاتر

محبوبه نقوی، حبیب هنری،غلامعلی کارگر قدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی موانع بکارگیری فناوری اطلاعات در امرآموزش و پژوهش رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی بر اساس مدل فرایندی «کاتر» بود. روش­شناسی:  نمونه آماری۸۳ نفر از مدیران ورزشی و کلیه اعضای هیات علمی دانشکده­های تربیت بدنی و علوم ورزشی که در مقطع تحصیلات تکمیلی مشغول به تدریس می­باشند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق­ساحته، میزان روایی پرسشنامه توسط متخصصان فناوری اطلاعات و ارتباطات، مدیران و اعضای هیات علمی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی تایید و میزان پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ ۸۸/۰ محاسبه و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات­، از آزمون معنی­داری نسبت با ضریب اطمینان ۹۵ درصد استفاده شده است. یافته­ها: نتایج نشان داد، مهمترین موانع بکارگیری فناوری اطلاعات به ترتیب عبارتند از: نبود اتفاق نظر میان مدیران دانشکده­های تریبت بدنی و متخصصان فناوری اطلاعات و اعضای هیات علمی در زمینه کاربرد فناوری اطلاعات ، برنامه­ریزی ضعیف و نبود دید بلند مدت نسبت به تاثیرات فناوری اطلاعات در امر آموزش و پژوهش می­باشد. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می­گردد دانشگاه­ها با اتخاذ یک رویکرد کل­نگر و برنامه­ریزی طولانی مدت و منسجم، بر موانع توسعه بکارگیری فناوری اطلاعات غلبه نمایند.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، موانع ، فرایند تغییر ، تربیت بدنی و علوم ورزشی ، آموزش ، پژوهش