اثرجایگزینی مجدد مایعات بر بازیافت شاخص های عملکردی قلب و توان بی هوازی کشتی گیران مرد باشگاهی
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 19
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ASP-6-12_002
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1404
چکیده مقاله:
چکیده هدف: با توجه به وجود اطلاعات اندک در مورد بازیافت فاکتورهای عملکرد جسمانی و قلبی در فاصله زمانی بین وزن کشی رسمی کشتی تا اولین مسابقه به دنبال کاهش وزن حاد در این تحقیق با شبیه سازی شرایط وزن کشی رسمی کشتی، تاثیر جایگزینی مجدد مایعات به دنبال آب زدایی حاد، بر فاکتورهای توان بی هوازی، برخی شاخص های عملکرد قلب و همچنین مقدار هماتوکریت و آلدوسترون پلاسما بررسی شد. روش شناسی: ۳۶ پسر کشتیگیر نخبه رشته آزاد (قد: ۳۲/۶±۳۳/۱۷۴ سانتی متر، وزن: ۲۶/۱۵±۵۳/۷۹ کیلوگرم، سن: ۸۳/۳±۶۶/۲۲سال)، به طور داوطلبانه در قالب دو گروه کنترل و تجربی در طی دو روز متوالی در این تحقیق شرکت کردند. صبح روز اول (وضعیت پایه)، پس از صرف صبحانه استاندارد (پس از ناشتایی)، ارزیابی عملکرد قلبی (کاردیواسکرین)، خونگیری و آزمون رست انجام شد. سپس، بینساعت۱۲ تا ۱۶، آب زدایی (۲۷/۰±۴۸/۱درصد وزن بدن) انجام شد و در ساعت ۱۶، کاردیواسکرین و خونگیری تکرار شد. در ادامه جایگزینی مایعات تا ساعت۲۴ انجام شد و صبح روز دوم نیز کاملا مشابه روز اول بود. آلدوسترون به روش الایزا و هماتوکریت به روش میکرو هماتوکریت اندازه گیری شدند و همچنین برای مقایسه داده ها از آزمون اندازه گیری مکرر (آزمون تعقیبی بونفرونی) و تی همبسته، با سطح اطمینان ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج: فاکتورهای توان بی هوازی (اوج، حد اقل و میانگین توان) در بین صبح روز اول و دوم، تفاوت معنی داری نداشتند. در بقیه شاخص ها نیز، فقط در گروه تجربی به جز در مورد برونده قلبی و زمان مرحله پیش تزریقی (شامل حجم ضربه ای، تواتر قلبی، کار قلب چپ، حاصل ضرب دوگانه، فشار خون سیستولی و دیاستولی، زمان تزریق بطن چپ و همچنین سطوح آلدوسترون و هماتوکریت) تفاوت مشاهده شده در بین دو وضعیت آب زدایی و پایه و همچنین وضعیت جایگزینی مجدد مایعات و آب زدایی، معنی دار بود (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: عملکرد قلب در آب زدایی حاد، تغییر می کند؛ ولی توان بی هوازی، بدون تغییر می ماند. تغییرات مذکور، با جایگزینی مجدد مایعات در فاصله بین وزن کشی رسمی کشتی تا اولین مسابقه، اصلاح می شود که حاکی از کافی نبودن فاصله زمانی رسمی برای فراهم شدن زمینه منع از اقدام به کاهش وزن حاد، می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر قیامی راد
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
کریم آزالی علمداری
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
سیروس چوبینه
استادیار دانشگاه تهران
بابک عبادی شیرمرد
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه گیلان