مقایسه اثر تمرین مقاومتی یک نوبت و سه نوبت بر قدرت، استقامت و حجم عضلانی در مردان تمرین نکرده

چکیده هدف این تحقیق عبارت است از مقایسه اثرات تمرین مقاومتی یک نوبت و سه نوبت بر قدرت، استقامت و حجم عضلانی بالاتنه و پایین­تنه در مردان تمرین نکرده. برای این منظور، ۱۸ دانشجوی تمرین نکرده به ­طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی یک نوبت (۹ نفر، سن ۸/۱±۸/۲۲ سال، قد ۵/۴±۵/۱۷۵ سانتی­متر، و وزن ۴/۵±۴/۶۶ کیلوگرم) و تمرین مقاومتی سه نوبت (۹ نفر، سن ۵/۱±۶/۲۲ سال، قد ۲/۵±۷/۱۷۶ سانتی­متر، و وزن ۲/۴±۳/۶۸ کیلوگرم) قرار گرفتند. آزمودنی­های هر دو گروه سه روز در هفته به مدت ۸ هفته و با شدت یکسان (۸ تکرار بیشینه) تمرین کردند. قبل و بعد از ۸ هفته تمرین، قدرت عضلانی آزمودنی­ها با استفاده از آزمون یک تکرار بیشینه (۱RM) در دو حرکت بالاتنه (پرس سینه و جلو بازو) و دو حرکت پایین­تنه (جلو پا و پشت پا)، استقامت عضلانی با استفاده از اجرای حد اکثر تکرار ممکن با شدت ۷۵ درصد ۱RM در دو حرکت پرس سینه و جلو پا، و حجم عضلانی نیز با استفاده از اندازه­گیری دور بازو و دور ران ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون t وابسته و آزمون t مستقل استفاده شد و معنی­دار بودن تفاوت­ها در صورتی پذیرفته شد که ۰۵/۰p≤ باشد. نتایج نشان داد بعد از ۸ هفته، قدرت و استقامت عضلانی در حرکات بالاتنه و پایین­تنه در هر دو گروه به طور معنی­داری افزایش یافت؛ اما حجم عضلانی فقط در گروه تمرین مقاومتی سه نوبت افزایش معنی­داری نشان داد. افزایش در قدرت و استقامت عضلانی در حرکات پایین­تنه به­طور معنی­داری در گروه سه نوبت نسبت به گروه یک نوبت بالاتر بود؛ در حالیکه هیچ تفاوت معنی­داری در افزایش قدرت و استقامت عضلانی در حرکات بالاتنه بین دو گروه وجود نداشت. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که در مردان تمرین نکرده تمرین مقاومتی سه نوبت نسبت به تمرین مقاومتی یک نوبت در ارتباط با افزایش قدرت و استقامت در عضلات پایین­تنه و کسب توده عضلانی بهتر می­باشد در حالی که در ارتباط با افزایش قدرت و استقامت عضلانی بالاتنه بین تمرین مقاومتی یک نوبت و سه نوبت تفاوتی وجود ندارد