نقش کانون توجه مربوط و نامربوط با بعد درونی و بیرونی بر لاکتات خون و مقیاس درک فشار بورگ

هدف و زمینه پژوهش: از آنجایی که هنوز نقش توجه مرتبط و نامرتبط با حرکت در شرایط دستکاری قیود مختلف تکلیف و فرد، مشخص نشده است، تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش راهبردهای توجهی مربوط و نامربوط با بعد درونی و بیرونی بر لاکتات خون و مقیاس درک فشار بورگ در افراد مبتدی انجام شد. روش شناسی: روش پژوهش مطالعه ی حاضر از نظر هدف کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری داده ها، نیمه آزمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر تمام دختران مبتدی ۱۸ تا ۳۰ سال دانشگاه شهید بهشتی تهران بود. دوازده زن مبتدی (دامنه سنی ۱۸ تا ۳۰ سال) مبتدی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که تکلیف دویدن روی تردمیل را انجام دادند. بدین منظور سرعت حداکثر شرکت کنندگان اندازه گیری شد. سرعت استفاده شده در هر شرایط آزمایشی (درونی مربوط (توجه به عضله)، درونی نامربوط (شمارش معکوس اعداد)، بیرونی مربوط (شمارش گام-های دویدن)، بیرونی نامربوط (توجه به فیلم ویدئویی)) ۷۰% سرعت بیشینه ی هر فرد بود. در حین دویدن از پرسشنامه درک فشار بورگ استفاده شد و یک دقیقه پس از دویدن جهت سنجش لاکتات خون، خونگیری انجام شد.یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد، که استراتژی توجه نامربوط درونی/ بیرونی نسبت به استراتژی توجه مربوط درونی/ بیرونی، منجر به لاکتات خون و مقیاس درک فشار پایین تر گردید.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش پیشنهاد می کند که توجه نامربوط اقتصادی ترین روش در دویدن افراد مبتدی است.

کلیدواژه ها:

سرعت حداکثر ، دویدن ، لاکتات خون ، توجه ، راهبرد ذهنی