مقایسه تاثیر تمرینات تکرار دوهای سرعتی (RSA) و بازی در ابعاد کوچک (SSG) بر برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی مرتبط با عملکرد در بازیکنان فوتسال
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 36
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ASP-16-32_012
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1404
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات تکرار دوهای سرعتی (RSA) و بازی در ابعاد کوچک (SSG) بر برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی مرتبط با عملکرد در بازیکنان فوتسال بود. مواد و روشها: تعداد ۲۲ نفر فوتسالیست مرد (میانگین سنی ۰۴/۲±۰۴/۱۸ سال، وزن ۰۸/۳±۱/۶۳ کیلوگرم، قد ۰۵/۰±۱۷۶ سانتیمتر، شاخص توده بدنی ۶/۲±۳/۲۰) انتخاب و بصورت تصادفی به دو گروه تجربی تمرینات RSA (۱۰ نفر) و SSG (۱۲ نفر) تقسیم شدند. در ابتدا از آزمودنیها اندازه های آنتروپومتریکی شامل قد و وزن و سپس آزمون های آمادگی جسمانی مرتبط با عملکرد در فوتسال شامل: دوهای سرعت ۱۰ ،۱۵ و ۲۰ متر برای سنجش سرعت، آزمون LRUN و VCUT برای سنجش چابکی، آزمون پرش عمودی سارجنت، آزمون RSA و RAST برای سنجش توان بی هوازی، آزمون FIET برای سنجش توان هوازی و آزمون LSPT برای سنجش عملکرد مهارتی در فوتسال گرفته شد. گروه های تجربی در یک دوره تمرین ۴ هفته ای شرکت کردند. تمرینات گروه RSA شامل ۳ ست از ۶ دوی سرعت ۴۰ متری با ۲۰ ثانیه استراحت غیرفعال بین هر دوی سرعت و ۴ دقیقه استراحت غیرفعال بین هر ست بود. تمامی دوهای سرعت با سه تغییر جهت ۱۸۰ درجه ای در هر ۱۰ متر انجام شد. تمرینات گروه SSG شامل ۳ ست از بازی فوتسال در زمین کوچک شده به ابعاد (۲۰متر طول و ۱۲متر عرض) به مدت ۴ دقیقه و استراحت فعال سه دقیقه بین هر ست و با تعداد نفرات (۳ در مقابل ۳) انجام شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد و سطح معنی داری ۰۵/۰ p < در نظر گرفته شد. یافته ها: در مقدار میانگین رکورد آزمون توان بی هوازی RSA در گروه RSA در مقایسه با گروه SSG پیشرفت قابل توجهی مشاهده شد. همچنین در حداقل، حداکثر و میانگین توان در آزمون RAST، گروه RSA پیشرفت قابل توجهی نسبت به گروه SSG داشت. همچنین در مقایسه تاثیر بین چهار هفته تمرینات RSAوSSG هیچ یک از تمرینات باعث بهبود پرش سارجنت نشد، ولی هر دو مدل تمرینی باعث بهبود فاکتورهایی نظیر چابکی، سرعت، توان هوازی، عملکرد مهارتی و توان بی هوازی (به خصوص توسط تمرینات RSA) شد. نتیجه گیری: از این یافته ها میتوان چنین نتیجه گرفت که در مقایسه تمرینات RSA و SSG در طراحی تمرینات برای بازیکنان فوتسال بهتر است از تمرینات RSA برای بهبود توان بی هوازی استفاده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن امیری
Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Islamic Azad University, Isfahan Branch (Khorasgan), Isfahan, Iran
فرزانه تقیان
Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Islamic Azad University, Isfahan Branch (Khorasgan), Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :