بهینه سازی فضای یادگیری درس کار و فناوری: چارچوبی برای مدیریت هوشمند منابع محدود

این پژوهش با هدف تعیین حداقل های محیطی ضروری برای تحقق اهداف آموزشی پودمان های کار و فناوری و ارائه چارچوبی عملیاتی برای مدارسی با منابع محدود انجام شد. مطالعه حاضر به روش مروری-توصیفی و با تحلیل محتوای کتاب های درسی پایه های هفتم، هشتم، نهم و تجربیات عملی تدریس صورت گرفته است. یافته ها نشان داد که پودمان های متنوع این درس در هشت دسته اصلی قابل طبقه بندی هستند و برای هر دسته می توان راهکارهای عملیاتی کم هزینه و قابل اجرا ارائه نمود. راهکارهای پیشنهادی شامل بهینه سازی چیدمان فضایی، استفاده از مواد جایگزین، اجرای سیستم چرخشی، تولید تجهیزات در خلال فرآیند تدریس و بهره گیری از فناوری های دیجیتال است. این چارچوب با تاکید بر انعطاف پذیری و خلاقیت در مدیریت منابع موجود، امکان تحقق اهداف آموزشی را حتی در شرایط محدودیت شدید فضایی و تجهیزاتی فراهم می کند. انتظار می رود که از طریق به کار بستن راهکارهای مطرح شده، پیگیری رویکرد آموزش محور و مدیریت هوشمندانه فضا می تواند به بهبود کیفیت تدریس و افزایش درگیری و مشارکت دانش آموزان بینجامد. این راهکارها می توانند به عنوان مرجعی عملی برای دبیران کار و فناوری در جهت ایجاد محیط های یادگیری اثرگذار و ایمن مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

چیدمان ، طراحی آموزشی ، کار و فناوری ، محدودیت منابع ، محیط یادگیری