بررسی نقش همکاری والدین و مربیان در بهبود پیشرفت تحصیلی کودکان با نیازهای ویژه
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 44
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CPESCONF24_399
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1404
چکیده مقاله:
همکاری موثر میان والدین و مربیان به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موفقیت آموزشی کودکان با نیازهای ویژه شناخته می شود. کودکان با نیازهای ویژه، به دلیل محدودیت های شناختی، اجتماعی یا رفتاری، اغلب با چالش های فراوانی در فرآیند یادگیری مواجه هستند که بدون حمایت هماهنگ خانواده و مدرسه، پیشرفت تحصیلی آنان محدود می ماند. پژوهش های اخیر نشان می دهند که ارتباط مثبت، مستمر و برنامه ریزی شده والدین و مربیان باعث افزایش انگیزه، بهبود مهارت های تحصیلی و ارتقای خودکارآمدی کودکان می شود. این پژوهش با هدف بررسی نقش همکاری والدین و مربیان در بهبود پیشرفت تحصیلی کودکان با نیازهای ویژه در شهرستان های اشنویه و نقده استان آذربایجان غربی انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان ۷ تا ۱۲ ساله با نیازهای ویژه و والدین و مربیان آنان بود که نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل آزمون پیشرفت تحصیلی، پرسشنامه همکاری والدین-مربیان و مشاهدات معلمان بود. یافته ها نشان داد که همکاری فعال و منسجم والدین و مربیان باعث ارتقای مهارت های تحصیلی کودکان، افزایش مشارکت فعال در کلاس و بهبود انگیزه یادگیری می شود. کودکانی که خانواده و مربیان آنان به صورت هماهنگ در آموزش شرکت داشتند، در مهارت های خواندن، نوشتن و ریاضیات عملکرد بهتری داشتند و اعتماد به نفس و خودکارآمدی آنان افزایش یافت. همچنین مشاهدات کیفی نشان داد که این کودکان رفتارهای مثبت آموزشی و تعاملات اجتماعی بیشتری با معلمان و همسالان داشتند. نتایج پژوهش تاکید می کنند که ارتباط مستمر، برنامه ریزی شده و مشارکتی والدین و مربیان نقش کلیدی در ارتقای پیشرفت تحصیلی و رشد شناختی کودکان با نیازهای ویژه دارد. همچنین، این همکاری باعث کاهش مشکلات رفتاری و اضطراب تحصیلی کودکان می شود و زمینه را برای یادگیری اثربخش، جذاب و مستمر فراهم می کند. در نهایت، پژوهش پیشنهاد می کند که برنامه های آموزشی ویژه کودکان با نیازهای ویژه، به صورت یکپارچه و با مشارکت والدین و مربیان طراحی و اجرا شوند تا اثرگذاری آموزشی به حداکثر برسد و کودکان به توانمندی های بالقوه خود دست یابند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کامران ابراهیم زاده سیلو
کارشناس آموزش کودکان استثنایی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مدرس سنندج