نقش بازی های گروهی در تقویت مهارت های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

بازی های گروهی به عنوان یک روش تعاملی و تجربه محور در نظام های آموزشی شناخته می شوند که علاوه بر فراهم آوردن زمینه ای برای رشد هیجانی و اجتماعی، می توانند بر فرآیند یادگیری و عملکرد تحصیلی نیز تاثیر بگذارند. این مقاله با هدف بررسی رابطه بین مشارکت در بازی های گروهی، توسعه مهارت های اجتماعی (نظیر همکاری، همدلی، مدیریت تعارض و ارتباط بین فردی) و پیامدهای آموزشی (مشارکت در کلاس، انگیزه یادگیری و پیشرفت تحصیلی) نگارش شده است. روش مقاله مروری–تحلیلی است و یافته ها بر اساس مرور متون بین المللی و داخلی، متاآنالیزها و مطالعات تجربی استخراج و سنتز شده اند. نتایج نشان می دهند که برنامه های ساختاریافته بازی گروهی و روش های یادگیری مشارکتی به طور مداوم با افزایش مهارت های اجتماعی و بهبود شاخص های انگیزشی و تحصیلی همراه بوده اند. اثرگذاری این مداخلات تحت تاثیر عوامل واسطه ای مانند کیفیت تعاملات گروهی، مدت و دوام مداخله، مدیریت معلم و نوع بازی (همکاری محور در برابر رقابتی) قرار دارد. همچنین مطالعات نشان می دهند که بازی های گروهی می توانند نابرابری های آموزشی را کاهش دهند و تعاملات مثبت میان دانش آموزان را تقویت کنند. در پایان، پیشنهاداتی برای طراحی مداخلات آموزشی مبتنی بر بازی های گروهی و نیاز به پژوهش های آزمایشی بلندمدت و با نمونه های بزرگ تر ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

بازی گروهی ، مهارت های اجتماعی ، یادگیری مشارکتی ، عملکرد تحصیلی ، تعامل همسالان.