یادگیری پروژه محور:ازنظریه تاخروجی های ملموس

یادگیری پروژه محور (Project-Based Learning یا PBL) یکی از رویکردهای آموزشی سازنده گرایانه است که بر یادگیری از طریق تجربه مستقیم و حل مسئله در قالب پروژه های واقعی تاکید دارد (Thomas, ۲۰۰۰). در این روش، دانش آموزان در قالب تیم های کوچک، مسئله ای واقعی را شناسایی کرده، آن را تحلیل می کنند و برای آن راه حل طراحی و اجرا می کنند (Krajcik & Blumenfeld, ۲۰۰۶). چارچوب نظری این رویکرد بر پایه ایده های جان دیویی و ویگوتسکی شکل گرفته و بر نقش فعال یادگیرنده در ساخت دانش و پیوند آن با موقعیت های واقعی زندگی تاکید دارد (Dewey, ۱۹۳۸; Vygotsky, ۱۹۷۸).مطالعات متعدد نشان داده اند که PBL باعث ارتقاء مهارت های تفکر انتقادی، همکاری، و خودتنظیمی یادگیری می شود (Bell, ۲۰۱۰). خروجی های ملموس این روش شامل تولید محصولات واقعی مانند گزارش های تحقیق، مدل های عملی، یا نرم افزارهای کاربردی است که قابلیت استفاده در خارج از محیط آموزشی را دارند. علاوه بر این، استفاده از فناوری های نوین در PBL، کیفیت مستندسازی و ارائه نتایج را بهبود می بخشد (Kokotsaki et al., ۲۰۱۶).در مجموع، PBL با فراهم کردن زمینه ای برای یادگیری معنادار و کاربردی، می تواند به طور موثر شکاف بین تئوری و عمل را کاهش دهد و یادگیرندگان را برای مواجهه با مسائل پیچیده دنیای واقعی آماده سازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری پروژه محور ، خروجی های ملموس ، یادگیری فعال ، سازنده گرایی ، آموزش مسئله محور