شناسایی و اولویت بندی مولفه های اثر بخش مدیریت بحران در شهرداری (مطالعه موردی شهرداری شاهین شهر)

درسراسر تاریخ حیات بشر، جان و مال انسان ها همواره دستخوش حوادث طبیعی و سوانح پیش بینی نشده وگهگاه هولناک و مرگبار بوده است. خطرات وآثار ناشی از بحران ها در تاریخ بشر جاودان مانده اند. کشور پهناور ما نیز از وقوع بحران ها مستتثنی نبوده و در معرض خطرات و حوادث طبیعی و غیر طبیعی گوناگون قرار داشته و متحمل زیان ها وخسارات سنگین ناشی از آنها شده است. از این رو اقدامات پیشگیری و حذف یا کاهش اثرات ، به کارگیری و ارتقاء امکانات وتجهیزات موجود جهت آمادگی و مقابله با حوادث ، پیش بینی و تامین نیازهای اساسی و اضطراری آسیب دیدگان در هنگام رخدادهای طبیعی و غیر طبیعی و ارائه خدمات امداد رسانی و از قبل سازمان یافته به آنها و افزون بر آن، بازگرداندن شرایط به حالت عادی ضرورتی انکار ناپذیر است که باید در برنامه کار متولیان قرارگیرد. مدیریت بحران برای بهره گیری گسترده از کلیه عوامل موثر دربهینه سازی اقدامات و کاهش خطرات ناشی از بحران و مقابله هوشمندانه و برنامه محور با آن پدید آمده است . بنابراین شناسایی شاخص های موثر در مدیریت بحران و اولویت بندی آنها در شهرداری به عنوان متولی این امر، ضروریست. لذا دراین پژوهش بامطالعه وتحقیق، 31 شاخص شناسایی شد که در مصاحبه با 12تن از خبرگان و کارشناسان مرتبط با مدیریت بحران شهرداری شاهین شهر؛ 11 شاخص انتخاب شدند.سپس با استفاده از روش AHP به رتبه بندی شاخص ها پرداخته شد که اولویت اول برای عوامل: تخصیص منابع مالی و هماهنگی و همکاری سازمان ها، اولویت آخر برای عامل : شناسایی و ارزیابی و پایش خطرپذیری منطقه به دست آمد

کلیدواژه ها:

روش تحلیل سلسله مراتبی(AHP) ، شهرداری ، مدیریت بحران