بررسی اثرات بازی های آموزشی و یادگیری مبتنی بر بازی بر انگیزه و عملکرد شناختی دانش آموزان

یادگیری مبتنی بر بازی و استفاده از بازی های آموزشی در نظام های آموزشی نوین، به عنوان یکی از روش های موثر و جذاب برای افزایش انگیزه و بهبود عملکرد شناختی دانش آموزان مطرح شده است. این رویکرد آموزشی با ایجاد محیطی تعاملی و پویا، دانش آموزان را از حالت یادگیری منفعل خارج کرده و آنان را به مشارکت فعال و کاوشگری در فرآیند یادگیری ترغیب می کند. بازی های آموزشی با بهره گیری از مکانیزم های جذاب بازی مانند چالش، رقابت سالم، پاداش های کوتاه مدت و بازخورد فوری، امکان یادگیری عمیق و تجربه عملی مفاهیم علمی را فراهم می آورند و به توسعه مهارت های شناختی و انگیزشی دانش آموزان کمک می کنند. محیط های بازی محور می توانند با ایجاد انگیزه درونی و فراهم کردن فرصت های مشارکت فعال، فرآیند یادگیری را ارتقا دهند. مطالعات پیشین داخلی و بین المللی نیز حاکی از آن است که بازی های آموزشی تاثیر قابل توجهی بر توسعه مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله، حافظه و توانایی برنامه ریزی دانش آموزان دارند. طراحی مناسب بازی های آموزشی و هم راستایی آن ها با اهداف آموزشی، نقش تعیین کننده ای در تاثیرگذاری این روش ها دارد. بازی های آموزشی باید متناسب با سطح توانایی و ویژگی های فردی دانش آموزان طراحی شوند تا اثربخشی آن ها افزایش یابد. علاوه بر این، ترکیب بازی های آموزشی با فعالیت های گروهی و مشارکتی می تواند مهارت های اجتماعی دانش آموزان را تقویت کند و یادگیری فعال و تعاملی را تسهیل نماید. این موضوع اهمیت توجه به طراحی محیط های یادگیری جذاب و فعال را در فرآیندهای آموزشی نشان می دهد. بازی های آموزشی و یادگیری مبتنی بر بازی می توانند ابزار موثری برای ارتقای انگیزه، بهبود عملکرد شناختی و توسعه مهارت های ذهنی و اجتماعی دانش آموزان باشند.

کلیدواژه ها:

بازی آموزشی ، یادگیری ، بازی ، انگیزه ، عملکرد شناختی ، دانش آموزان