تاثیر مولفه های دینی بر شکل گیری و کارکرد قوه مجریه در ایران و مالزی

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر مولفه های دینی بر شکل گیری و کارکرد قوه مجریه در ایران و مالزی با رویکردی تطبیقی است. در این راستا، تلاش شد تا ضمن تحلیل مبانی فقهی و کلامی، ساختارهای نهادی، سیاستگذاری های اجرایی، و کارکردهای فرهنگی این دو کشور در حوزه دین، تفاوت ها و شباهت های آنان ارزیابی گردد. روش تحقیق، توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای و اسناد قانونی و سیاستی رسمی بوده، و همچنین یافته ها بر اساس چارچوب نظری استخراج شده از متون دینی و ادبیات علمی پیشین تحلیل گردید. یافته ها نشان می دهد که در ایران، دین نقشی بنیادین و ساختاری در مشروعیت بخشی و جهت دهی به تصمیمات قوه مجریه ایفا می کند و شبکه ای از نهادهای دینی–نظارتی بر این فرآیند حاکم است، در حالی که در مالزی، نقش دین ضمن حضور در عرصه فرهنگی و سیاست های خاص، بیشتر در چارچوب ماهیت چندفرهنگی و ساختار پارلمانی محدود می گردد. همچنین، ایران با چالش تلفیق اصول شرعی با الزامات مدیریتی معاصر مواجه است و مالزی در تلاش برای هماهنگی سیاست های دینی با الزامات همزیستی میان ادیان و فشارهای جهانی قرار دارد. نتیجه گیری کلی آن است که هر دو کشور، با وجود تفاوت در سطح و شیوه مداخله دین، می توانند از ظرفیت های دینی برای ارتقای انسجام اجتماعی، مشروعیت سیاسی، و کارآمدی قوه مجریه بهره برداری کنند، مشروط بر آنکه راهبردها متناسب با شرایط بومی و مقتضیات زمان طراحی شوند.

کلیدواژه ها:

قوه مجریه ، مولفه های دینی ، ایران ، مالزی ، تحلیل تطبیقی