تحلیل استراتژی حضور ایالات متحده آمریکا در آسیای مرکزی در چارچوب رقابت قدرت های بزرگ

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، منطقه آسیای مرکزی به یکی از نقاط کانونی رقابت میان قدرت های جهانی تبدیل شد. ایالات متحده آمریکا با هدف مقابله با نفوذ روسیه، مهار صعود چین، تامین امنیت انرژی، و مبارزه با تروریسم، راهبردی چندوجهی را در این منطقه دنبال کرده است. این پژوهش در تلاش است با اتکا بر رهیافت نهادگرایی لیبرال و نظریه رقابت ژئوپلیتیکی، به بررسی اهداف، ابزارها و موانع استراتژی آمریکا در آسیای مرکزی بپردازد. یافته ها نشان می دهند که اگرچه ایالات متحده از ابزارهای سخت افزارانه همچون پایگاه های نظامی و همکاری های امنیتی، و نیز ابزارهای نرم افزارانه چون دیپلماسی عمومی، کمک های توسعه ای و حمایت از جامعه مدنی بهره برده است، اما با چالش هایی چون نفوذ سنتی روسیه، توسعه طلبی چین، اقتدارگرایی داخلی دولت های منطقه و کاهش تمرکز راهبردی واشنگتن روبه روست. روش پژوهش کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوا و داده های اسنادی بوده است. نتایج این مقاله نشان می دهد که آینده استراتژی آمریکا در این منطقه به میزان توانایی اش در انطباق با محیط متحول ژئوپلیتیکی و گسترش همکاری های چندجانبه بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

آسیای مرکزی ، ایالات متحده آمریکا ، رقابت قدرت ها ، راهبرد امنیتی ، چین ، روسیه ، دیپلماسی نرم