بررسی تطبیقی تاثیر جشنواره علمی-پژوهشی بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان: مطالعه ای موردی دبستان غیر دولتی فرشتگان از دیدگاه سه جانبه معلمان، والدین و دانش آموزان سال تحصیلی ۱۴۰۲ -۱۴۰۳

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر جشنواره های علمی-پژوهشی بر انگیزه تحصیلی، مهارت های پژوهشی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی است. این مطالعه با رویکرد ترکیبی (کمی-کیفی) و به روش مطالعه موردی در دبستان پسرانه حافظ انجام شد. جامعه آماری شامل ۱۵ معلم، ۹۰ والد و ۹۰ دانش آموز پایه های چهارم تا ششم بود. داده ها از طریق پرسشنامه های محقق ساخته، مصاحبه نیمه ساختاریافته و تحلیل کیفی پاسخ های باز گردآوری شدند.یافته های کمی نشان دادند که جشنواره پژوهشی تاثیر مثبت و معناداری بر انگیزه تحصیلی (میانگین=۴.۲۳ از ۵) و پیشرفت درسی دانش آموزان (بهبود ۰.۸۵ در علوم و ۰.۷۲ در ریاضی) داشته است. همبستگی قوی بین انگیزه و پیشرفت تحصیلی (r=۰.۷۱, p<۰.۰۱) نیز به دست آمد. نتایج کیفی حاکی از تقویت مهارت هایی همچون حل مسئله، تفکر انتقادی و کار گروهی بود. همچنین، ۴۵% از دانش آموزان به افزایش اعتمادبه نفس اشاره کردند. در تحلیل مقایسه ای، معلمان بیشترین تاثیر جشنواره را گزارش کردند، در حالی که والدین ارزیابی پایین تری نسبت به سایر گروه ها داشتند.مدل نهایی پژوهش نشان داد که جشنواره پژوهشی هم به صورت مستقیم و هم از طریق متغیرهای میانجی (انگیزه و مهارت های پژوهشی) بر پیشرفت تحصیلی اثرگذار است و ۵۸% از واریانس آن را تبیین می کند.این نتایج در چارچوب نظریه خودتعیین گری و ساختارگرایی اجتماعی تفسیر شدند و نشان دادند که جشنواره ها می توانند محیطی پویا برای یادگیری تجربی و توسعه توانمندی های شناختی و اجتماعی فراهم کنند. با وجود محدودیت هایی همچون دامنه نمونه کوچک، یافته ها اهمیت توجه به پژوهش های دانش آموزی را در سیاستگذاری آموزشی برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

جشنواره علمی-پژوهشی ، انگیزه تحصیلی ، مهارت های پژوهشی ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری تجربی ، نظریه خودتعیین گری