بررسی نقش آموزگار ابتدایی در آموزش اخلاق حرفه ای و ارزش های انسانی از طریق الگو بودن در رفتار

آموزگار ابتدایی نقش مهمی در آموزش اخلاق حرفه ای و ارزش های انسانی دانش آموزان دارد و رفتارهای او به عنوان الگو، تاثیر مستقیمی بر شکل گیری نگرش ها و رفتارهای اجتماعی کودکان دارد. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی کیفی و کتابخانه ای به بررسی این نقش پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که رفتارهای کلیدی آموزگار شامل صداقت، مسئولیت پذیری، رعایت عدالت، احترام و همدلی و پایبندی به قوانین و نظم کلاس، به صورت ملموس ارزش های اخلاقی و انسانی را به دانش آموزان منتقل می کند و مهارت های اجتماعی آنان را تقویت می کند. همچنین، تعاملات روزمره و مدیریت کلاس، از جمله ایجاد محیط امن و حمایتگر، تشویق همکاری، حل تعارض ها به شیوه اخلاق مدارانه، بازخورد مستمر و مشارکت دانش آموزان در تصمیم گیری، نقش مهمی در درونی سازی این ارزش ها دارد. پژوهش نشان می دهد که تقویت نقش الگویی آموزگار از طریق آموزش مهارت های اخلاقی، تدوین چارچوب رفتاری، ایجاد فرهنگ مدرسه محور و تداوم رفتارهای الگویی، اثرگذاری تربیتی آموزگار را پایدار می سازد. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که موفقیت در تربیت اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان به رفتار الگویی آموزگار بستگی مستقیم دارد و سرمایه گذاری در توسعه مهارت ها و توانمندسازی آموزگاران، راهبردی موثر در پرورش نسلی مسئولیت پذیر، همدل و اخلاق مدار است.

کلیدواژه ها:

صداقت ، مسئولیت پذیری ، الگو بودن آموزگار ، ارزش های انسانی ، اخلاق حرفه ای.