ارزیابی اثرات آموزش فراگیر محور بر رشد خلاقیت دانش آموزان

در دنیای پرشتاب امروز، رشد خلاقیت دانش آموزان به عنوان یکی از مهارت های حیاتی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. آموزش فراگیر محور به عنوان رویکردی نوین، با تمرکز بر یادگیری فعال و مشارکتی، می تواند بستری مناسب برای پرورش خلاقیت در دانش آموزان فراهم کند. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی اثرات آموزش فراگیر محور بر رشد خلاقیت دانش آموزان بوده است. این مطالعه از نوع شبه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره متوسطه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد خلاقیت تورنس بود که اعتبار و پایایی آن تایید شده است. پس از اجرای برنامه آموزشی فراگیر محور در گروه آزمایش، داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی، به ویژه آزمون t مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش فراگیر محور به طور معناداری توانایی های خلاقانه دانش آموزان را در مقایسه با گروه کنترل افزایش داده است. این افزایش در ابعاد مختلف خلاقیت از جمله سیالیت، انعطاف پذیری، بسط و اصالت مشاهده شد. یافته ها تاکید می کند که معلمان و مربیان با بهره گیری از رویکرد آموزش فراگیر محور می توانند محیط های یادگیری را به گونه ای طراحی کنند که خلاقیت دانش آموزان شکوفا شود. در نهایت، پیشنهاد می شود در برنامه ریزی های آموزشی مدارس، روش های فراگیر محور به طور گسترده تر به کار گرفته شوند و مطالعات بیشتری در زمینه تاثیرات بلندمدت این رویکرد صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

شتاب ، ابعاد ، محیط های یادگیری ، بسط و اصالت