بررسی نقش هوش هیجانی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در محیط های آموزشی متنوع

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همواره از دغدغه های اصلی نظام های آموزشی به شمار می رود و عوامل متعددی در شکل گیری و تداوم آن نقش دارند. در این میان، هوش هیجانی به عنوان مجموعه ای از توانایی ها در درک، تنظیم و به کارگیری هیجان ها، توجه گسترده پژوهشگران را به خود جلب کرده است. مرور نظام مند پژوهش های انجام شده در دو دهه اخیر نشان می دهد که هوش هیجانی نه تنها بر عملکرد تحصیلی اثر مستقیم دارد، بلکه از طریق متغیرهای میانجی چون انگیزش درونی، خودکارآمدی، سازگاری اجتماعی و مدیریت استرس نیز می تواند زمینه ساز بهبود نتایج آموزشی شود. همچنین، بررسی ها حکایت از آن دارد که نقش هوش هیجانی در محیط های آموزشی متنوع شامل مدارس دولتی، غیردولتی و چندفرهنگی متفاوت ظاهر می شود و عوامل فرهنگی، اجتماعی و جنسیتی می توانند شدت و جهت این اثرگذاری را تغییر دهند. یافته های این مرور بیانگر آن است که توجه به پرورش مولفه های هوش هیجانی در دانش آموزان، علاوه بر تقویت سرمایه های روان شناختی آنان، می تواند به طراحی مداخلات آموزشی اثربخش، بهبود کیفیت یادگیری و ارتقای عدالت آموزشی کمک نماید. بر این اساس، پژوهش های آینده باید با استفاده از رویکردهای طولی و چندسطحی، تعامل هوش هیجانی با عوامل فردی و محیطی را به طور عمیق تری بررسی کنند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ، محیط های آموزشی متنوع ، انگیزش تحصیلی