آموزش مهارت های تفکر سیستمی برای درک روابط پیچیده، تحلیل مسائل و تصمیم گیری جامع

در دنیای مدرن که سازمان ها و جوامع با مسائل به هم پیوسته و پیچیده روبرو هستند، توانایی تفکر فراتر از علت و معلول های ساده، به یک مهارت حیاتی تبدیل شده است. تفکر سیستمی (Systems Thinking)، یک چارچوب فکری برای درک روابط متقابل میان اجزای یک سیستم و تحلیل پویایی آن هاست. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یک برنامه آموزشی تفکر سیستمی بر توانمندی افراد در درک مسائل پیچیده، تحلیل ریشه ای مشکلات و تصمیم گیری جامع انجام شده است. طرح تحقیق از نوع روش ترکیبی (Mixed-Methods) با رویکرد نیمه آزمایشی و مشاهده ای بود که در فاز کمی، به ارزیابی عملکرد ۲۵۰ مدیر و کارشناس در دو گروه کنترل و آزمایش پرداخت و در فاز کیفی، از مصاحبه عمیق با آن ها استفاده کرد. نتایج کمی نشان داد که گروهی که در برنامه آموزشی شرکت کرده بودند، در مقایسه با گروه کنترل، رشد معناداری در توانایی شناسایی حلقه های بازخورد و تحلیل ریشه ای مسائل داشتند. یافته های کیفی نیز به صورت دقیق، مکانیسم هایی را که از طریق آن ها تفکر سیستمی به بهبود فرآیندهای فکری منجر می شود، آشکار کرد. این پژوهش نتیجه گیری می کند که آموزش تفکر سیستمی، یک سرمایه گذاری ضروری برای هر فرد و سازمانی است که به دنبال حل مسائل ریشه ای و دستیابی به موفقیت پایدار است.

کلیدواژه ها:

تفکر سیستمی ، روابط پیچیده ، تحلیل مسائل ، تصمیم گیری جامع ، حلقه های بازخورد ، مدل کوه یخ